به دنبال علاقه ات برو قسمت اول
دنبال علاقه ات برو قسمت اول:
دنبال علاقه ات برو قسمت اول که در این قسمت می خواهیم به شما گزینه هایی را معرفی کنیم:
کشف((چرایی))،چاره کار است!
اغلب ما در شروع یک کار اشتیاق و پشتکار زیادی داریم.
اما بعد از مدتی احساس می کنیم کاری که انجام می دهیم تکراری شده یا مناسب ما نیست.
در نتیجه پس از صرف وقت و هزینه قابل توجه،آن کار نیمه کاره رها می کنیم.
خیلی ها از من می پرسند که چاره بی انگیزشی و نیمه تمام گذاشتن کارها چیست؟
اما من مشکل این افراد را در تنبلی یا نداشتن انگیزه نمی بینم.
هر آدمی،اگر مشغول کاری باشد که دلبسته آن است،هم انگیزه کافی برای پیش بردن آن خواهد داشت و هم شوق بالایی برای به نتیجه رساندن آن.
دقیق تر بگویم:وقتی بدانید که دارید کاری را انجام می دهید،یا به عبارت بهتر،چانچه،در آن صورت دیگر مسائلی مثل انگیزشی،ملال و نیمه کاره رها کردن پروژه ها،خود به خود کنار می روند و به اصطلاح با آن کارکنار می آیید.
اگر در این مقطع از زندگی تان درباره اینکه چه فعالیتی مناسب شماست یا به چه چیزی علاقه دارید،سردرگم هستید و نمی دانید با آن چه کنید.
این موارد را با تفکر و خود ارزیابی مطالعه کنید و مطمئن باشید که پس از خواندن آن،بینش های جالب و موثری کسب می کنید که شما را به علاقه هایتان نزدیک تر خواهد کرد.
1-با ذهنیت درست شروع کنید:
آدمی که گرسنه نیست،به رستوران نمی رود.
اگر هم برود،پیش خودش می گوید((من که گرسنه نیستم،چیزی نمی خواهم بخورم؛اصلا من نباید اینجا باشم.))
پس اصلا به لیست غذا نگاه نمی کند یا به پیشنهادهای غذایی در آن رستوران توجهی نخواهد داشت.
در این شرایط او اصلا به این فکر نمی کند که اینجا و در این لحظه چه غذایی باب طبعش است و دلش می خواهد چه بخورد.
او به سراغ جست و جوی گزینه های که دارد،فکر نمی کند.
پس خبری هم از غذای مورد علاقه اش نخواهد بود که البته طبیعی نیز هست.
همین ماجرا در شرایط مربوط به جست و جو و پیدا کردن علاقه مندی ها وجود دارد.
اگر پرونده جست و جوی علاقه تان را ببندید،اگر تصور کنید که پیدا کردن علاقه نا ممکن است یا کاری سخت و بی مورد است،دیگر سراغ بررسی گزینه ها و انتخاب های ممکن نمی روید و ذهنتان به روی احتمالات بالقوه بسته می شود.
پس قدم اول این است که ذهنت جست و جو گر و تمایل به کشف علاقه هایتان را تقویت کنید.
پیش از همه،این موضوع را برای خودتان روشن کنید که((می خواهم سفری را آغاز کنم و در این سفر قرار است با کنجکاوی و جست و جو گری،خودم را بهتر بشناسم و علایقم را پیدا کنم)).
2-مثل یک پژوهشگر،موشکاف و ریزبین باشید:
پس از اینکه سفر جست و جو گری برای پیدئا کردن علاقه و گرایش درونی تان را شروع کردید،وقت آن است که به دنبال شواهد و مدارکی مرتبط با علاقه هایتان نیز بگردید.
مثلا اینکه:
- تا الان به چه چیزی علاقه داشته اید؟
- چه کارها یا تجربه هایی برایتان جالب بوده اند؟
با بررسی بیشتر،حتما در طول زندگی تان تجارب یا فعالیت هایی را پیدا می کنید که بیشتر از بقیه،دلتان را برده اند و شما را به سمت خود کشیده اند.
آن تجربه ها چه بوده اند؟
در کدام لحظات،احساس غرق شده در کار و فعالیت یا حتی یک حرفه یا اندیشه را،حتی برای چند ثانیه،تجربه کرده اید؟
ریز بین باشید و هر مولفه ای را که احتمالا سر نخی از علاقه مندی دارد،جدا کنید.
قدم بعدی این است که هر کدام از این تجربه ها یا فعالیت ها را جدا کنید.
مثلا یکی از کارهای مورد علاقه من در نوجوانی،درست کردن روزنامه دیواری برای مدرسه بود.
از تمام لحظات این فرایند لذت می بردم؛از فکر کردن به اینکه چه مطلبی بنویسم.
از تحقیق و جست و جوی اطلاعات جذاب و خواندنی،از بازنویسی این اطلاعات و از چسباندن آن به دیوار مدرسه و تصور اینکه همه دانش آموزان این مطالب را می خوانند.
همه این ها من را بی نهایت ذوق زده می کرد.
پس در این تجربه،ایده پردازی کردن،جست و جو کردن،نوشتن و دیده شدن مولفه های کلیدی من محسوب می شوند و گرایش درونی و اصیل من را در خودشان دارند.
نکته مهم اینجاست که باید رد مولفه های کلیدی را بزنیم و ببینیم در چه کار یا شغل یا فعالیت دیگری می توانیم این مولفه های کلیدی را تجربه و زندگی کنیم.
قرار نیست که من تا آخر عمرم روزنامه دیواری درست کنم.
از این کار کسب درآمد کنم و از آن لذت ببرم!
اما می توانم فعالیتی را در نظر بیاورم که می توانم در آن لذت ایده پردازی،تحقیقفجست و جوگری،نوشتن و احساس موثر بودن را تجربه کنم .
و نکته جالب و مهیج اینجاست که من انتخاب های گسترده و متعددی برای به کارگیری این مولفه های کلیدی دارم و لازم نیست فقط روی یک کار به اصطلاح قفل شوم.
[post_grid id=”18944″]