021-22144470-71 98+ info@bilangozareshgar.ir

تجديد نظر در برخی از استانداردهای حسابداری و حسابرسی

در سال 1385 كمیته تدوین استانداردهای حسابداری و حسابرسی سازمان حسابرسی اقدام به تدوین و یا تجدید نظر در برخی از استانداردهای حسابداری و حسابرسی به شرح زیر نموده كه اطلاع از متن كامل استانداردهای مزبور جهت  به كارگیری آن در حسابرسیها، برای اعضای جامعه ضرورت دارد.

متن كامل استانداردهای مزبور از طریق سایت جامعه، سایت سازمان حسابرسی و یا تهیه نشریه مزبور (‌انتشارات سازمان حسابرسی) در دسترس می باشد.

استانداردهای حسابداری

استاندارد حسابداری شماره 4

ذخایر، بدهیهای احتمالی و دارائیهای احتمالی (‌تجدیدنظر شده)

این استاندارد در تیرماه 1385 تصویب شده و در مورد كلیه صورتهای مالی كه دوره مالی آنها از تاریخ 1/1/1385 و بعد از آن شروع می شود، لازم الاجراست.

دلیل تجدید نظر در استاندارد: 

این تجدیدنظر با هدف هماهنگی بیشتر با استانداردهای بین المللی حسابداری و بهبود استاندارد قبلی، انجام شده است.

 تغییرات اصلی:

–  در این استاندارد، عنوان ذخایر،‌بدهیهای احتمالی و دارائیهای احتمالی جایگزین عنوان پیشامدهای احتمالی شده است.

در استاندارد جدید تعاریفی برای ذخیره، بدهی احتمالی و دارائیهای احتمالی ارائه شده است. اما در استاندارد قبلی تنها پیشامد احتمالی تعریف شده بود.

 –  در استاندارد قبلی، ایجاد بدهی یا كاهش دارایی در اثر رویدادهای آتی به سه گروه محتمل، ممكن و بعید تقسیم شده بود در استاندارد جدید تعهدات محتمل در قالب ذخیره تعریف شده است و تعهدات ممكن و بعید نیز در زمره بدهیهای احتمالی تلقی شده است.

 –  در این استاندارد، محاسبه ارزش فعلی برای شناسایی ذخیره در صورت با اهمیت بودن اثر ارزش زمانی پول، الزامی شده است.

در استاندارد جدید ، الزاماتی در مورد قراردادهای زیان بار و مخارج تجدید ساختار ارائه گردیده است.

 هدف:

هدف این استاندارد، اطمینان از بكارگیری معیارهای شناخت و مبانی اندازه­گیری مناسب در مورد ذخایر، بدهیهای احتمالی و دارائیهای احتمالی و نیز افشای اطلاعات كافی در یادداشت های توضیحی برای درك بهتر، ماهیت ، زمان بندی و مبلغ آن ها توسط استانداردهای صورتهای مالی می باشد.

استاندارد حسابداری شماره 5

رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه

(‌تجدیدنظر شده 1384 )

این استاندارد در تیرماه 1385 تصویب شده و در مورد كلیه صورتهای مالی كه دوره مالی آنها از تاریخ 1/1/1385 و بعد از آن شروع می شود، لازم الاجراست.

دلیل تجدید نظر در استاندارد:

این تجدید نظر با هدف هماهنگی بیشتر با استانداردهای بین المللی حسابداری و بهبود استاندارد قبلی، انجام شده است.

 تغییر اصلی:

تغییر اصلی نسبت به استاندارد قبلی، مربوط به سود سهام پیشنهادی است كه در بندهای 10 و 11 ارائه شده است. بر اساس الزامات مندرج در این بندها ، سود سهام مصوب بعد از تاریخ ترازنامه یا سود سهام پیشنهادی ، به عنوان بدهی در تاریخ ترازنامه شناسایی نمی شود.

هدف:

هدف این استاندارد تعیین الزامات زیر است:

الف- مواردی كه صورتهای مالی بابت رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه تعدیل می شود، و

ب- افشای اطلاعات درباره رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه تا تاریخ تایید صورتهای مالی ، همچنین طبق این استاندارد اگر رویدادهای بعد از تاریخ ترازنامه بیانگر نامناسب بودن بكارگیری فرض تداوم فعالیت باشد، واحد تجاری نباید صورتهای مالی خود را بر مبنای تداوم فعالیت تهیه كند.

 استاندارد حسابداری شماره 18

صورتهای مالی تلفیقی و حسابداری سرمایه گذاری

در واحدهای تجاری فرعی

(‌تجدید نظر شده 1384)

این استاندارد در تیرماه 1385 تصویب شده و در مورد كلیه صورتهای مالی كه دوره مالی آن ها از تاریخ 1/1/1385 و بعد از آن شروع می شود ، لازم الاجراست.

 دلایل تجدید نظر در استاندارد:

این تجدید نظر با هدف هماهنگی بیشتر با استانداردهای بین المللی حسابداری و بهبود استاندارد قبلی ، انجام شده است.

 تغییرات اصلی:

– طبق استانداردهای قبلی واحدهای تجاری اصلی كه بیش از 90 درصد سهام آنها در اختیار واحد تجاری اصلی دیگر بود در صورت كسب موافقت سایر صاحبان سهام ، ملزم به ارائه صورتهای مالی تلفیقی نبودند، شرط 90 درصد در استاندارد جدید حذف شده اما شرایط دیگری طبق بند 6 استاندارد اضافه شده است.

 – عدم الزام به تهیه صورتهای مالی تلفیقی در صورت وجود محدودیت شدید و بلندمدت، در این استاندارد حذف شده است، زیرا اگر محدودیت منجر به از دست دادن كنترل شود، واحد سرمایه پذیر با تعریف واحد تجاری فرعی انطباق ندارد و در نتیجه مشمول تلفیق نمی شود، اما چنانچه علی رغم وجود محدودیت ، كنترل كماكان برقرار باشد، واحد تجاری اصلی باید صورتهای مالی تلفیقی تهیه كند.

 – در استاندارد تجدید نظر شده، سهم اقلیت بر اساس ارزش منصفانه خالص دارائیهای قابل تشخیص واحد تجاری فرعی در تاریخ تحصیل محاسبه می شود، در استاندارد قبلی، سهم اقلیت بر اساس مبلغ دفتری محاسبه می­شد.

 – برای انعكاس سرمایه گذاری در واحد تجاری در صورتهای مالی جداگانه، روش ارزش ویژه از این به بعد مجاز نخواهد بود. دراستاندارد قبلی استفاده از این روش مجاز بود.

 هدف:

هدف از این استاندارد، الزام واحدهای تجاری اصلی به تهیه صورتهای مالی تلفیقی به منظور ارائه اطلاعات مالی درباره    فعالیت های اقتصادی گروه واحدهای تجاری است، به گونه ای كه منابع تحت كنترل گروه، تعهدات گروه و نتایج كسب شده از طریق به كارگیری منابع گروه را به عنوان یك شخصیت اقتصادی واحد نشان می دهد. این استاندارد با فرض این كه واحدهای تجاری عضو گروه، شركت سهامی هستند تنظیم شده است. اما الزامات آن در مورد سایر انواع واحدهای تجاری نیز كاربرد دارد.

استاندارد حسابداری شماره 19

تركیب های تجاری

(‌تجدید نظر شده 1384)

این استاندارد در تیرماه 1385 تصویب شده و در مورد كلیه صورتهای مالی كه دوره مالی آن از تاریخ 1/1/1385 و بعد از آن شروع می شود، لازم الاجراست.

 دلایل تجدید نظر در استاندارد:

این تجدید نظر با هدف هماهنگی بیشتر با استانداردهای بین المللی حسابداری و بهبود استاندارد قبلی، انجام شده است.

 تغییرات اصلی:

– طبق استاندارد قبلی واحدهای تجاری برای انجام تركیب های تجاری مجاز به استفاده از دو روش خرید و اتحاد منافع بودند. در استاندارد جدید روش اتحاد منافع حذف شده است.

 – در استاندارد تجدید نظر شده، سهم اقلیت بر اساس ارزش منصفانه خالص دارائیهای قابل تشخیص واحد تجاری فرعی محاسبه می شود. در استاندارد قبلی، سهم اقلیت بر اساس مبلغ دفتری محاسبه می شد.

 – مازاد سهم واحد تحصیل كننده از خالص ارزش منصفانه دارائیها و بدهیهای قابل تشخیص واحد تحصیل شده نسبت به   بهای تمام شده ، بین دارائیهای غیرپولی قابل تشخیص به نسبت ارزش منصفانه تسهیم می شود و به عنوان درآمد شناسایی         نمی گردد. بدین ترتیب سرقفلی منفی و نحوه حسابداری آن در این استاندارد حذف شده است.

 هدف:

هدف این استاندارد ، بعضی الزامات مربوط به گزارشگری مالی تركیب های تجاری است. طبق این استاندارد كلیه تركیب های تجاری باید با استفاده از روش خرید به حساب گرفته شود. بنابراین واحد تحصیل كننده، دارائیها و بدهی های قابل تشخیص واحد تحصیل شده را به ارزش منصفانه آنها و در تاریخ تحصیل شناسایی می كند. افزون به این، سرقفلی نیز شناسایی و مستهلك می گردد و در مورد آن آزمون كاهش ارزش نیز صورت می گیرد.

 استاندارد حسابداری شماره 28

فعالیت های بیمه عمومی

این استاندارد در تیرماه 1385 تصویب شده و در مورد كلیه صورتهای مالی كه دوره مالی آنها از تاریخ 1/1/1386 و بعد از آن شروع می شود، لازم الاجراست.

 هدف:

هدف این استاندارد تجویز روش های حسابداری برای حق بیمه، خسارت و مخارج تحصیل بیمه های عمومی مستقیم و اتكایی و همچنین افشای اطلاعات این نوع فعالیت در صورتهای مالی شركت ها و موسسات بیمه است. الزامات سایر استانداردهای حسابداری در صورتی كه برای فعالیت بیمه عمومی كاربرد دارد كه توسط این استاندارد جایگزین نشده باشد.

 دامنه كاربرد:

این استاندارد باید در مورد فعالیت های بیمه عمومی و بیمه عمر زمانی به كار گرفته شود و در مورد سایر بیمه های زندگی كاربرد ندارد.

 استانداردهای حسابرسی

استاندارد حسابرسی

بخش 50: شواهد حسابرسی

(‌تجدید نظر شده 1384 )

این استاندارد در تیرماه 1385 تصویب شده و برای حسابرسی صورتهای مالی كه دوره مالی آنها از تاریخ 1/1/1385 و بعد از آن شروع می شود، لازم الاجراست.

 هدف این بخش، ارائه استانداردها و راهنمایی های لازم درباره انواع شواهد حسابرسی، كمیت و كیفیت شواهد حسابرسی و روش های كسب این گونه شواهد در حسابرسی صورتهای مالی است.

حسابرس برای این كه بتواند به نتیجه گیری منطقی دست یابد و بر این اساس نظر حرفه ای خود را اظهار كند باید شواهدی كافی و مناسب بدست آورد.

 استاندارد حسابرسی

بخش 1-50 : شواهد حسابرسی – اقلام خاص

(‌جایگزین پیوست بخش 50)

این استاندارد در تیرماه 1385 تصویب شده و برای حسابرسی صورتهای مالی كه دوره مالی آنها از تاریخ  1/1/1385 و بعد از آن شروع می شود، لازم الاجراست.

هدف این بخش، ارائه استانداردها و راهنمایی مالی علاوه بر آنچه در متن استاندارد شواهد حسابرسی آمده است، درباره برخی از اقلام خاص صورتهای مالی و سایر موارد افشاء می باشد .

به كارگیری این استانداردها و راهنماییها، حسابرس را در كسب شواهد حسابرسی درباره برخی از اقلام خاص مندرج در صورتهای مالی و سایر موارد افشاء در صورتهای مزبور یاری می رساند.