چرا شرکت ها حسابرسی می کنند
چرا شرکت ها حسابسازی می کنند
چرا شرکت ها حسابسازی می کنند .بر خلاف عقیده همگانی ،شرکت ها در هر شکل و اندازهای – از موسسه های عمومی بزرگ گرفته.
تا شرکت های غیر سهامی کوچک – به شدت دلمشغول نتایج مالی خود هستند.
اینکه تنها شرکت های بزرگ سهامی اقدام به گزارشگری مالی متقلبانه میکنند.
افسانه است؛ چنین چیزی به وضوح نادرست است.
با این وجود همه شرکت ها اقدام به حسابسازی نمی کنند.
تعداد نامحدودی از سازمان ها وجود دارند که مدیران آنها واقعاً میخواهند.
ارقامشان درست باشد علاوه بر این همیشه کارکنان صاحبکار به آن اندازه کار کشته نیستند.
که بتوانند حسابسازی کنند.
با اینحال درصد بزرگی از سازمانها میخواهند گامهایی را برای دخل و تصرف در نتایج مالی خود بردارند.
در بیشتر موارد این شرکت ها در نواحی مبهم حسابداری عمل می کنند .
و به شیوه هایی عمل می کنند که ممکن است مشکوک باشد ولی به وضوح غیر قانونی یا نامناسب نیست. اما بعضی ها نیز میخواهند گامهای افراطی تری برای دستیابی به اهدافشان بردارند.
حسابرسان نیاز به هشیاری در مورد هر دو گروه دارند.
در هر دو حالت عملکرد مدیران با علاقه یا نیاز به ایجاد نتایج مالی مشخص برانگیخته شده است.
در این بخش بسیاری از دلایل اصلی علاقه شرکتها به تغییر نتایج خود ارائه میشود.
مشوق های سودآوری
ممکن است پاداشهای مبتنی بر عملکرد ، کارکنان شرکتهای بزرگ و کوچک را تحریک به تحریف نتایج مالی کند.
یک مثال عمومی این است که پاداش مدیران ارشد بصورت مشارکت در سود و بر اساس سود خالص باشد.
ممکن است پاداش به صورت درصدی از سود باشد.
یا اینکه اگر سود از مبلغ تعیین شدهای بیشتر شد . مبلغ ثابتی پاداش کسب شود.
فرض کنند که به مدیر یک شرکت تولیدی متوسط این حق را داده باشند .
که اگر سود بیش از دو میلیون دلار شد، ۵۰,۰۰۰ دلار پاداش نقدی دریافت کند.
اگر شرکت دفاتر خود را ببندد و سود اولیه ای به مبلغ ۳۸۲ ۹۷۴٫ را دلار گزارش کند، آیا مدیر وسوسه نخواهد شد که با ثبتهای روزنامه ای سود را به مبلغ دو میلیون افزایش دهد؟
بله اکنون زمان بسیار مناسبی است برای کاهش دادن اقلام تعهدی یا ذخایر که ناگهان بیش از حد محافظه کارانه به نظر می رسند.
یا شاید مدیریت بخواهد مبالغی را که در اصل هزینه شده اند اما می توانند آنها را به حساب پیش پرداخت هزینه ها یا سایر داراییها منتقل کنند.
بسیاری از مدیران کودن نیستند ، از اینرو بی گمان سود خالص جدیدی که درست خواهند کرد یک عدد خرده دار مانند ۳۴۹ ۲,۰۱۰ دلار خواهد بود تا کمتر خودنمایی کند.
ذخیره سازی برای روز مبادا
هنگامی که شرکتی در یکسال عملکردی بهتر از آنچه انتظار می رفت داشته باشد .
ممکن است تحریک شود که آن را برای روز مبادا ذخیره کند.
به عبارت دیگر هر گاه مدیریت مطمئن شود.
که از اهدافش بهتر عمل کرده (برای مثال از بودجه یا انتظارات تحلیلگران )ممکن است تلاش کند.
تا نتایج دوره جاری را کمتر مساعد نشان دهد و مازاد آن را ذخیره کند تا به یک سال آتی با عملکرد کمتر تخصیص دهد.
مثال :یک تولید کننده در پنسیلوانیا شرکت فرعی یک شرکت بزرگ اروپایی با مالکیت کامل است .
شرکت ما در هر سال بودجه هایی را برای شرکتهای فرعی متعددش تدوین میکند.
که دستیابی به آن مشکل است (که به خاطر خوش کلامی آن را هدفهای تمام ظرفیت نامیده اند).
در سال جاری عملکرد شرکت پنسیلوانیایی عالی است و به راحتی از اهداف بودجه ای اش فراتر می رود.
اگر چه گزارش درست این نتایج عالی برای خود مدیران جذاب است،
ممکن است آنها بدانند که وضعیت اقتصادی سال بعد ضعیف پیش بینی شده است .
پیش بینی اقتصادی برای سال بعد حاکی از ضعف است. از این رو این مدیران معتقدند که ذخیره کردن مقداری از سود به عنوان پشتوانه نتایج سال بعد مفیدتر خواهد بود.
این کار میتواند به راههای مختلف از جمله (انتقال معوق) کردن درآمدهای معقول یا کاهش داراییها انجام شود.
رویکرد رایج دیگر بزرگ کردن حساب های پرداختنی مختلف است که گاهی اوقات ایجاد” ذخایر ظرف شیرینی ” نامیده می شود.در آینده ، هنگامی که مدیر نیاز به نشان دادن سود دارد به راحتی میتواند دست در ظرف فرو برد و مانده های بدهی های بیش از حد محافظه کارانه را کاهش دهد.
تهیه بودجه
بودجه عملیاتی یک ابزار مهم مدیریتی است که هم در شرکتهای بزرگ و هم در شرکتهای کوچک ، رفتار برانگیز است.
بسیاری از سازمانها جهت دستیابی به بودجه (به عبارتی دستیابی به اهداف بودجه ای )فشار زیادی به شرکتهای فرعی، دوایر یا بخشهای خود وارد میکنند.
وقتی که کارکنان برای دستیابی به بودجه سخت تلاش میکوشند ممکن است مدیریت برای بالا بردن نتایج مالی وسوسه شود.
برعکس ، وقتی که شرکت (یا بخش قسمت و غیره )از اهداف بودجه شده فراتر رفته است ممکن است تصمیم بگیرد که آن را برای روز مبادا ذخیره کند.