مسئولیت های حسابرسان در برابر مقابل با صاحبکاران در موسسه بیلان گزارشگر
مسئولیت های حسابرسان در برابر مقابل با صاحبکاران:
مسئولیت های حسابرسان در برابر مقابل با صاحبکاران تشخیص اینکه فعل یا ترک فعلی از مصادیق عدم رعایت محسوب می شود یا خیر،نیازمند بررسی های حقوقی است که معمولا فراتر از تخصص حسابرس است.
با این حال،در مواردی ممکن است،آموخته ها و تجربه حسابرس و شناخت وی از واحد مورد رسیدگی و صنعت یا بخشی که در آن فعالیت می کند،موجب شناسایی مصادیق عدم رعایت شود.
در راستای ارزیابی رعایت قوانین و مقررات توسط حسابرس،به عنوان بخشی از فرآیند کسب شناخت(طبق استاندارد حسابرسی بخش 315)لازم است حسابرس در مورد چارچوب قانونی و مقرراتی حاکم بر شرکت و صنعتی که در آن فعالیت می کند و چگونگی رعایت قوانین و مقررات توسط صاحبکاران،نحوه مستند سازی،گزارشگری نسبت به صورتهای مالی و گزارشگری به مراجع ذی صلاح قانونی طبق استانداردهای حسابرسی به شرح زیر می باشد:
-
نحوه مستندسازی
طبق استانداردهای حسابرسی،حسابرس باید موارد عدم رعایت مشخص شده یا موارد مشکوک به عدم رعایت قوانین و مقررات و نتایج مذاکره با مدیران اجرایی و در صورت لزوم،با ارکان راهبری و سایر مراجع ذی صلاح قانونی را (در صورت وجود)اجرا کند.
-
نحوه اظهار نظر حسابرس نسبت به صورتهای مالی
چناچه حسابرس از موارد عدم رعایت یا موارد مشکوک به عدم رعایت قوانین و مقررات آگاه شود،باید ضمن کسب شناخت از ماهیت عمل و شناخت از ماهیت عمل و شرایط وقوع آن،اطلاعات بیشتری را برای ارزیابی اثر احتمالی آن بر صورتهای مالی کسب کند.
امکان دارد حسابرس درباره یافته های خود با آن دسته از اعضای ارکان راهبری که انتظار دارد بتوانند شاهد حسابرسی بیشتری فراهم کنند،مذاکره کند.
برای مثال،حسابرس ممکن است از ارکان راهبری بخواهد تاییدیه ای را مبنی بر برداشت مشابه آنها از واقعیت ها و شرایط مرتبط با معادلات یا سایر رویدادهایی که منجر به احتمال عدم رعایت قوانین و مقررات شده است،در اختیار حسابرس در حسابرسی صورتهای مالی باید طبق استاندارد حسابرسی بخش 705،نحوه اظهار نظر حسابرس در حسابرسی صورتهای مالی باید مناسب با موضوع تعدیل اعم از تحریفو محدودیت در رسیدگی باشد.
2-1.تحریف:
طبق استانداردهای حسابرسی،چناچه حسابرس به این تتیجه برسد که موارد عدم رعایت قوانین و مقررات،اثری با اهمیت بر صورتهای مالی دارد و به حد کافی در صورتهای مالی منعکس نشده است،باید نظر مشروط یا مردور ارایه کند.
2-3.محدودیت:
چناچه به دلیل محدودیت های ناشی اط شرایط یا محدودیت های تحمیل شده از جانب مدیران اجرایی یا ارکان راهبری،امکان کسب شواهد حسابرسی کافی و مناسب برای ارزیابی وقوع یا احتمال وقوع موارد عدم رعایتی که ممکن است اثر با اهمیتی بر صورتهای مالی داشته باشد.
برای حسابرس مسیر نباشد،وی باید به دلیل وجود محدودیت در دامنه رسیدگی،نسبت به صورتهای مالی نظر مشروط یا عدم اظهار نظر ارایه کند.
از آنجا که عدم رعایت قوانین و مقررات توسط صاحبکار منشا داخلی دارد،تعدیل اظهار نظر حسابرس به دلیل(ابهام)مناسب نیست؛زیرا،ابهام موضوعی است که تیجه آن به اقدامات و رویدادهای آتی خارج از کنترل مستقیم واحد مورد رسیدگی بستگی دارد.
با این حال،در مواردی نادر ممکن است به دلیل مختلف از جمله ابهام در مفاد قوانین و مقررات یا نحوه اجرای آن،حسابرس در این خصوص از موضع ابهام برخورد کند.