021-22144470-71 98+ info@bilangozareshgar.ir

انواع ریسک ها برای حسابرسی داخلی

انواع ریسک ها برای حسابرسی داخلی

انواع ریسک ها برای حسابرسی داخلی:

انواع ریسک ها برای حسابرسی داخلی برای شما بازگو کردیم که حتما مورد مطالعه قرار بدهید.

ریسک های زیست محیطی،اجتماعی و راهبردی:

سرمایه گذاران،مشتریان و عموم مردم،از سازمان ها توقع دارند که تلاش های راهبری،اجتماعی و زیست محیطی خود را اندازه گیری کنند.

سرمایه گذاران به عنوان بخشی از عملیات تصمیم گیری،به طور فزاینده ای در جستجوی افشای موارد عدم رعایت قوانین و مقررات مربوط به موضوعات راهبری،اجتماعی و زیست محیطی هستند،ریسک های غیر مالی در سوابق مالی عمومی منتشر شوند یا مستقیما به ذی نفعان داده شود(مراکز رتبه بندی).

گزارش های غیرمالی،ممکن است بر اعتبار سازمان در نگاه بلندمدت سرمایه گذاران،شرکای تجاری و کارکنان اثر بگذارد.

الزامات زیست محیطی و ریسک های رعایت قوانین و مقررات،در زنجیره ی تامین محصولات و خدمات به کار می رود.

تقلب های زیست محیطی،مانند تقلب در استانداردهای آلودگی هوا،نه تنها موجب برخورد قانونی می گردد،بلکه توجه افکار عمومی را در پی دارد.

ریسک های اجتماعی شامل تاثیری است،که یک سازمان بر کارکنان،مشتریان،تامین کنندگان و اتحادیه ها دارد.

حفظ ارتباط مثبت با این ذی نفعان،اعتماد عمومی نسبت به سازمان را تقویت می کند.

باتوجه به گزارش های پایداری،ریسک های راهبری با راهبردها،سیاست ها،رویکردهای نظارتی،ترکیب و ساختار هیات مدیره،پاداش مدیران اجرایی،لابی گری های سیاسی،ارتشاء فساد و تقلب مرتبط اند.

حسابرسان داخلی باید در مذاکرات مرتبط با مسائل راهبری،اجتماعی و زیست محیطی سازمان خود شرکت کنند،تا به تلاش های صورت گرفته در این زمینه آشنا شوند و دریابند که این تلاش های صورت گرفته در این زمینه آشنا شوند و دریابند که این تلاش ها چگونه با توقع های ذی نفعان همسو می شوند.

در سازمان هایی که دچار نقص در تعیین معیارها و گزارش های راهبردی،اجتماعی و زیست محیطی که با فرایند نظارت و تائید داده های راهبری،اجتماعی و زیست محیطی سازمان ترکیب شده اند،شامل فرایند ها کنترلی اصلی حاکم بر گزارشگری راهبری، اجتماعی و زیست محیطی هستند.

سازمان های جهانی همچون سازمان ملل،سازمان توسعه و همکاری های اقتصادی و هیات تدوین استانداردهای حسابداری پایداری،جزئیات و معیارهای قابل اندازه گیری برای ریسک ها،فرصت ها،گزارشگری راهبری،اجتماعی و زیست محیطی را تهیه می کنند.

ریسک های شخص ثالث:

در شرایط واقعی،ممکن است حداقل بخشی از فرایند ها،ساختارهای سازمانی و برنامه های کاربردی موجود،با ارائه خدمات توسط اشخاص ثالث انجام شود.

فعالیت حسابرسی داخلی طی بررسی های خود،باید ریسک های مرتبط با اشخاص ثالث عرضه کننده خدماتی را که سازمان برآن اتکا می کند(مانند خدمات فضای ذخیره ی ابری و سیستم های مدیریت داده)،در نظر بگیرند.

رهنمود عملی انجمن حسابرسان داخلیبا عنوان”حسابرسی مدیریت ریسک شخص ثالث” اطلاعات مفیدی را در مورد ارزیابی ریسک های مرتبط با این موضوع،ارائه می نماید.

ریسک های تقلب:

فعالیت حسابرسی داخلی،ارزیابی فرایندها مدیریت ریسک سازمان و اثر گذاری آن ها،از جمله ریسک های تقلب پاسخگوست.

از آنجایی که هر لحظه ممکن است ریسک های تقلب جدیدی به وجود آید،حسابرسان داخلی هنگام برنامه ریزی هر کار اطمیمنان بخشی باید ریسک بخش حیاتی از ارزیابی ریسک ها تقلب هستند،چرا که فعالیت های متقلبانه،شامل دور زدن کنترل های موجود می باشد.

بسیاری از مدیران حسابرسی داخلی،ارزیابی مستقل و جداگانه از ریسک تقلب انجام می دهند.

هر اطلاعاتی که از طریق این فرایندها کشف می شوند،باید در ارزیابی ریسک جامع و برنامه حسابرسی داخلی گنجانده شوند.

رهنمود عملی انجمن حسابرسان داخلی با عنوان”برنامه ریزی کار حسابرسی داخلی:ارزیابی ریسک های تقلب”رویکردی روشمند برای ارزیابی ریسک های تقلب،پیشنهاد می کند.

دیدگاه ها (0)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *