استاندارد بین المللی گزارشگری مالی و ریسک عدم کشف حسابرسی قسمت چهارم

استاندارد بین المللی گزارشگری مالی و ریسک عدم کشف حسابرسی قسمت چهارم

ریسک عدم کشف حسابرسی قسمت چهارم،که در این قسمت به ادامه ی مطلب قسمت های قبل می پردازیم

4-نبود دانش کافی حسابداران و حسابرسان

امروزه،بخاطر تنوع و پیچیدگی موضوعات جهانی،تعاملات،معاملات،مشکلات و موضوعات مالی،حرفه حسابداری با چالش های جدیدی رو به رو شده است.
به عبارت دیگر، تردید اساسی د مورد اینکه آیا حسابداران دارای دانش و تجربه کافی به منظور انجام وظایف خود هستند، وجود دارد.

در این راستا،جرج و همکاران(2013) معتقدند که پذیرش استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی برای شرکت ها پر هزینه است زیرا اجرای این استانداردها نیاز به تلاش و دانش بیشتری دارد.
ونگ(2004) معتقد است که تعداد حسابداران حرفه ای بسیار کم است که دارای دانش و تجربه کافی برای اجرای استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی هستند.
زمانی که پیچیدگی یک عمل بسیار بالاست،دانش و تجربه بسیار مهم است (بانر و واکر 1994).

پنگ و همکاران (2008) و چن و ژنگ (2010) بر این نکته تاکید می کنند که کشور های در حال توسعه به احتمال زیادی فاقد حسابداران،حسابرسان و قانونگذارانی هستند که بتوانند حمایت مناسبی از همگرایی با استانداردهای بین المللی داشته باشند.

و این امر می تواند به عدم همگرایی کامل و مناسب با الزامات این استانداردها منجر شود.

عدم فهم مناسب استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی توسط حسابداران چینی و فرصت طلبی مدیران در هنگام پذیرش این استانداردها، مهم ترین عواملی هستند که بر روی همگرایی ضعیف با استاندارد های مذکور اثر گذارند(چن و ژنگ،2010).

به رغم اینکه آموزش و تجربه عواملی هستند که فرصت هایی را بای حسابداران حرفه ای جهت بدست آودن دانش مرتبط با وظیفه خود فراهم می کنند(لیبی و لوف،1993).

کشور های در حال توسعه فاقد زیر ساخت ها و برنامه ریزی مناسب جهت آموزش سریع و افزایش توانایی حسابداران و استفاده کنندگان از گزارشگری مالی در ارتباط ا استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی هستند(جیان،2010).

به منظور همگرایی با استانداردهای گزارشگری مالی بین المللی،هر تیم حسابرسی باید حداقل یک یا دو عضو داشته باشد که دارای مهارت و دانش کافی درباره این استانداردها (مانند برآود های مرتبط با حسابداری ارزش های منصفانه) باشند(ماردن و برکنی،2009).

دماین و لاسود(2013) معتقدند که پیچیدگی گذار به استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی و نبود دانش کافی حسابرسان در مورد موضوعات و مشکلات گذار و پذیرش این استانداردها منج به افزایش ریسک حسابرسی می شود.