کیفیت حسابرسی مستقل

کیفیت حسابرسی مستقل

کیفیت حسابرسی مستقل

کیفیت حسابرسی،تعاریف گوناگونی دارد.

در ادبیات حرفه ای،کیفیت حسابرسی در رابطه با میزان رعایت استانداردهای حسابرسی مرتبط ،تعریف می شود.

در مقابل پژوهشگران حرفه ی حسابداری،ابعادی چندگانه برای کیفیت حسابرسی قائل اند.

و این ابعاد،اغلب به تعاریفی منجر می شود که ظاهری متفاوت دارند.

عمومی ترین تعاریف از کیفیت حسابرسی،موضوعات با اهمیت زیر را در بر می گیرد:

_احتمال وجود اشتباهات عمده در صورت های مالی که حسابرس بتواند آن ها را کشف و گزارش کند.

_احتمال اینکه حسابرس برای صورت های مالی حاوی اشتباهات با اهمیت،گزارش مشروط صادر نکند.

_معیاری برای توان حسابرس در کاهش اشتباهات و تحریف های جانب دارانه و بهبود کیفیت داده های حسابداری.

_دقت اطلاعاتی که حسابرس درباره آن ها،گزارش صادر کرده است.

تعاریف پیشگفته،درجات متفاوتی از ابعاد شایستگی و استقلال حسابرسان در انجام حسابرسی (استقلال واقعی) و همچنین چگونگی درک استفاده کنندگان از استقلال آنان را در بر می گیرد.

(علوی طبری و همکاران،1388).

متداول ترین تعاریف ارائه شده،از کیفیت حسابرسی از نگاه پژوهشگران به شرح زیر است:

از دیدگاه دی آنجلو (1981)،کیفیت حسابرسی “ارزیابی بازار از احتمال این است که حسابرس اولاً تحریف های با اهمیت را کشف کند.

و ثانیاً تحریف کشف شده را گزارش کند.”

این تعریف بر این فرض استوار است که درک استفاده کنندگان از کیفیت حسابرسی(استنباط بازار)،بیانگر کیفیت واقعی حسابرسی است.

تیتمن و ترومن(1986)،کیفیت حسابرسی را میزان صحت و درستی اطلاعاتی تعریف کرده اند که پس از حسابرسی در اختیار سرمایه گذاران قرار می گیرد.

پالم رز(1988)،کیفیت حسابرسی را بر حسب میزان اعتباردهی حسابرس تعریف می کند.

ازآنجا که هدف حسابرس،ایجاد اطمینان نسبت به صورت های مالی است.

بنابراین،کیفیت حسابرسی به معنی عاری بودن صورت های مالی حسابرسی شده از تحریفات با اهمیت است.

در واقع این تعریف،بر نتایج حسابرسی تأکید می ورزد.

یعنی قابل اعتماد بودن صورت های مالی حسابرسی شده،کیفیت بالای حسابرسی را منعکس

می کند.

این تعریف به طرح پرسش های زیر منتهی می شود:

چگونه استفاده کنندگان،میزان قابل اعتماد بودن صورت های مالی حسابرسی شده را ارزیابی

می کنند؟

این تعریف از کیفیت حسابرسی،بر اساس حسابرسی های انجام شده است.

زیرا سطح اطمینان صورت های مالی حسابرسی شده را نمی توان قبل از انجام حسابرسی تعیین کرد.

در نتیجه،تعریف پالم رز(1988)،بر کیفیت واقعی حسابرس تأکید دارد.

دیویدسون و نیو (1993)،کیفیت حسابرسی را توانایی حسابرس در کشف و حذف تحریفات با اهمیت ونیز کشف دست کاری انجام شده در سود خالص می دانند.

لام و چانگ(1994)،بیان می کنند که کیفیت حسابرسی باید برای هرکار حسابرسی به طور جداگانه (به تفکیک خدمات انجام شده)،تعریف شود.

زیرا مؤسسه حسابرسی ممکن است تمام حسابرسی های خود را در سطح کیفی مشابه،اجرا نکند.

تعاریف ارائه شده،عئامل متعدد مؤثر بر کیفیت حسابرسی را پوشش نمی دهد.

کیفیت حسابرسی،مفهومی پیچیده است و نمی توان آن را به تعریفی ساده محدود کرد.(بونر،2008)

|حسابرسان برای ارائه خدمات با کیفیت باید گزارشی ارائه کنند که به بهترین وجه،درجه اعتبار صورت های مالی را ارزیابی کند.|