استاندارد ۲۱۱۰ حسابرسی نظام راهبری
استاندارد ۲۱۱۰ حسابرسی نظام راهبری
استاندارد ۲۱۱۰ حسابرسی نظام راهبری ، فعالیت حسابرسی داخلی به منظور بهبود فرآیندهای نظام راهبری،باید ارزیابی و پیشنهادهای مناسب در موارد زیر ارائه کند:
تصمیم گیری های راهبردی و عملیاتی.
نظارت بر مدیریت ریسک و کنترل.
ترویج ارزش ها و رفتار حرفه ای مناسب در سازمان.
حصول اطمینان از پاسخگویی و مدیریت مؤثر عملکرد سازمانی.
اطلاع رسانی در مورد اطلاعات ریسک و کنترل به واحدهای مربوط سازمان.
هماهنگ نمودن فعالیت ها و اطلاع رسانی میان هیأت مدیره حسابرسان داخلی و خارجی سایر ارائه دهندگان خدمات اطمینان بخشی و مدیریت
استانداردهای تجدید نظر شده لازم الاجرا از تاریخ ۱ ژانویه ۲۰۱۷
سرآغاز
مدیر حسابرسی داخلی و حسابرسان داخلی برای اجرای این استاندارد،کار را با کسب شناختی روشن از مفهوم راهبری و ویژگی های فرایندهای معمول راهبری آغاز می کنند.
آنان باید تعریف رسمی راهبری را به شکلی که در واژه نامه ی استانداردهای بین المللی اجرای حرفه ای حسابرسی داخلی آمده است در نظر داشته باشند.
و با چارچوب ها و مدل های راهبری پذیرفته شده جهانی (مانند چارچوب
کوزو یا ایزو ۳۱۰۰۰) آشنا شوند.
چارچوب های راهبری الگوها و الزامات آنها با توجه به نوع سازمان و قوانین کشورهای مختلف متفاوتند.
این موضوع که چگونه یک سازمان به طراحی و اجرای اصول راهبری اثر بخش می پردازد
به عواملی چون اندازه ،پیچیدگی، چرخه حیات ،بلوغ،ساختار ذینفعان و الزامات قانونی حاکم بر سازمان بستگی دارد.
رویکرد مدیر حسابرسی داخلی در ارزیابی راهبری و ارائه ی پیشنهادهایی به مدیریت بسته به چارچوب یا مدلی که سازمان بکار میگیرد متفاوت است.
پس از آن مدیر حسابرسی داخلی به این نکته می اندیشد که آیا طرح حسابرسی داخلی موجود در برگیرنده ی فرایندهای راهبری سازمان است.
و ریسک های آن را نیز مورد توجه قرار میدهد یا خیر .
راهبری مجموعه ای از فرایندها و ساختارهای مستقل از یکدیگر نیست ،بلکه راهبری مدیریت ریسک و کنترل دارای ارتباطی درونی هستند.
برای مثال،فعالیت های مؤثر راهبری،ریسک را در زمان تدوین راهبرد در نظر می گیرند مدیریت ریسک نیز به راهبری مؤثر اتکا میکند.
(برای مثال پیام رفتاری مدیریت ارشد ، میزان ریسک پذیری دامنه ی ریسک قابل پذیرش فرهنگ و نظارت بر مدیریت ریسک).
به همین ترتیب، راهبری مؤثر،به کنترل های داخلی و اطلاع رسانی میزان اثربخشی کنترل ها به هیأت مدیره متکی است.
مدیر حسابرسی داخلی میتواند اختیارات و مسئولیت های هیأت مدیره و منشور کمیته ی حسابرسی و همچنین، برنامه ی کار جلسات و صورت جلسه ها را بررسی کند.
تا شناختی نسبت به نقش هیأت مدیره در راهبری سازمان به ویژه در ارتباط با تصمیم گیری های راهبردی و اجرایی،کسب نماید.
افزون بر این، مدیر حسابرسی داخلی به گفتگو با افرادی می پردازد که نقش کلیدی در راهبری سازمان دارند.
( برای مثال، رئیس هیأت مدیره بالاترین مقام انتخاب یا منصوب شده در یک بنگاه دولتی مدیر ارشد نظام اخلاقی،مدیر منابع انسانی،حسابرس مستقل مدیر ارشد تطبیق مدیر ارشد ریسک و غیره)
تا نسبت به فرایندهای خاص سازمان و فعالیت های اطمینان بخشی موجود، به شناخت روشن تری دست یابد.
الزامات قانونی بر سازمان حاکم باشد ممکن است لازم باشد که مدیر حسابرسی داخلی به بررسی هر موضوع راهبری بپردازد. که توسط مقررات گذاران، مشخص شده است.
شناخت راهبری بر مبنای گفتگو با هیأت مدیره و مدیران ارشد درباره موارد زیر است:
تعریف راهبری و ماهیت فرآیندهای راهبری در درون سازمان.
الزامات استاندارد ۲۱۱۰.
نقش واحد حسابرس داخلی.
هر تغییر اعمال شده در رویکرد و برنامه ی کلی حسابرسی داخلی که میتواند باعث ارتقای تطبیق با استانداردها شود.
این گفتگو به کسب اطمینان از توافق و هماهنگی انتظارات با مدیریت ارشد و هیأت مدیره،درباره اجزای تشکیل دهنده راهبری،کمک می کند.
بر اساس آن می توان طرح کلی و رویکرد مناسب حسابرسی داخلی را به کار گرفت.
ملاحظات اجرایی استاندارد 2110 قسمت اول
ملاحظات اجرایی استاندارد 2110 قسمت اول بخش هایی تقسیم شده است که به شما می خواهیم معرفی کنیم.
فرایندهای راهبری،طی ارزیابی ریسک و تدوین طرح کلی حسابرسی توسط واحد حسابرس داخلی،مورد توجه قرار می گیرد.
مدیر حسابرسی داخلی معمولا به شناسایی فرایند های پر ریسک راهبری سازمان می پردازد.
که در پروژه های اطمینان بخشی و مشاوره ای مندرج در طرح کلی حسابرسی داخلی آمده است.
افزون بر این، استاندارد 2110 به طور اخص مسئولیت های حسابرس داخلی را در مورد ارزیابی و ارائه ی پیشنهادهایی برای بهبود فرآیند های راهبری سازمان،در موارد زیر مشخص می کند:
_تصمیم گیری های راهبردی و عملیاتی
به منظور ارزیابی فرایند های راهبری یک سازمان در مورد تصمیم گیری های راهبردی و عملیاتی،حسابرس داخلی ممکن است اقدام به مرور گزارس های پیشین حسابرسی کند.
و یا اقدام به صورت جلسه هیأت مدیره، دستور العمل خط مشی هیأت مدیره یا مستندات مربوط به راهبری کند.
که می توانند باعث شناخت چگونگی تبادل نظر و تصمیم گیری ها شوند.
این بررسی ها معمولا اجرا شدن مستمر و یکنواخت را مشخص می کند.
افزون براین گفتگو با رؤسای هر بخش می تواند فرایندهای منجر به تصمیم گیری های عملیاتی و راهبردی را مشخص کند.
_نظارت بر مدیریت ریسک و کنترل
به منظور تعیین چگونگی انجامم نظارت سازمان بر مدیریت ریسک و فعالیت های کنترلی،واحد حسابرسی داخلی معمولا فرایند انجام ارزیابی های سالانه ی ریسک را بررسی می کند.
همچنین، واحد حسابرسی داخلی ممکن است به بررسی صورت جلساتی بپردازد که در آن،راهبرد مدیریت ریسک به همراه ارزیابی های قبلی ریسک مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
و با کارکنان کلیدی مدیریت ریسک مانند مدیران امور مالی،مدیریت ریسک . تظبیق گفتگو کند.
اطلاعات به دست آمده را می توان با روند ها و الگوهای موفق صنعت،مقایسه کرد.
تا این اطمینان کسب شود که همه ریسک های مرتبط،شناسایی و بررسی شده اند.