استاندارد حسابرسی شماره 520:شوهد حسابرسی-روش های تحلیلی
استاندارد حسابرسی شماره 520:شوهد حسابرسی-روش های تحلیلی
استاندارد حسابرسی شماره 520 که ما با این استاندارد می خواهیم اشنا شوید برای اشنایی این استاندارد به ادامه مقاله بپوندید.
تحریف روش های تحلیلی
روش های تحلیلی شامل مقایسه اطلاعات مالی واحد تجاری یا اطلاعاتی چون موارد زیر است:
- اطلاعات مقایسه ای دوره های قبل.
- نتایج موارد انتظار واحد تجاری؛مانند بودجه ها یا پیش بینی ها،یا انتظارات حسابرس،نظیر برآورد مبلغ استهلاک.
- اطلاعات مشابه صنعت؛مانند مقایسه نسبت فروش به دریافتنی های تجاری واحد تجاری با متوسط صنعت یا سایر واحدهای تجاری هم اندازه در همان صنعت(بند تا-1).
- روابط بین عناصر اطلاعات مالی که انتظار می رود از یک الگوی قابل پیش بینی متکی بر تجارت واحد تجاری،پیروی کند؛مانند درصد سود ناخالص.
- روابط بین اطلاعات مالی و اطلاعات غیر مالی مربوط؛مانند،روابط هزینه های حقوق و دستمزد و مزایا با تعداد کارکنان(بند ت-2).
روش های تحلیلی می تواند به شیوه های گوناگونی اجرا شود.
دامنه این شیوه ها،اط مقایسه های ساده تا تجزیه و تحلیل های پیچیده متکی به روش های آماری پیشرفته،گسترده است.
روش های تحلیلی می تواند درباره صورت های مالی تلفیقی،بخش ها و هر یک از عناصر اطلاعات بکار گرفته شود(بند ت-3).
طراحی و اجرای روش های تحلیلی
حسابرس مستقل،هنگام طراحی و اجرای روش های تحلیلی به عنوان آزمون های محتوا،به تنهایی یاهمواره یا آزمون های جزئیات،ملزم است:
الف)با در نظر گرفتن خطر های تحریف با اهمیت ارزیابی شده و هرگونه آزمون جزئیات که ممکن است در خصوص ادعاهای مورد نظر اجرا شود،مناسب بودن روش های تحلیلی برنامه ریزی شده برای این ادعا ها را تعیین کند.
ب)با در نظر گرفتن منبع،ماهیت،قابل مقایسه بودن و مربوط اطلاعات دردسترس و کنترل های حاکم بر تهیه آنها،قابل اتکا بودن داده هایی را ارزیابی کند که انتظارات حسابرس مستقل در مورد نسبت ها یا مبالغ ثبت شده متکی به آنها است.
ت)انتظارات خود از نسبت ها یا مبالغ ثبت شده را تعیین و این موضوع را ارزیابی کند که آیا این انتظارات برای تشخیص تحریفی که به تنهایی یا در مجموع با سایر تحریف ها،ممکن است موجب تحریف با اهمیت صورت های مالی شود،به اندازه کافی دقیق است یا خیر،و
ث)حداکثر مغایرت قابل پذیرش بین مبلغ ثبت شده و ارزش های مورد انتظار را تعیین کند که نیازی به بررسی بیشتر ندارد.(بند ت-3).
آزمون های تعیین محتوای حسابرس مستقل در سطح ادعا ممکن است شامل آزمون های جزئیات،روش های تحلیلی،یا ترکیبی از هر دو باشد.
تصمیم گیری درباره انتخاب روش های حسابرسی،از جمله روش های تحلیلی،به قضاوت حسابرس مستقل درباره اثر بخشی و کارایی مورد انتظار از روش های حسابرسی موجود برای کاهش خطر حسابرسی در سطح ادعای مورد نظر به یک سطح پایین قابل قبول،بستگی دارد(بند ت-4).
حسابرس مستقل می تواند درباره قابلیت دسترسی و قابلیت اتکای اطلاعات لازم برای به کارگیری روش های تحلیلی و همچنین نتایج حاصل از روش های تحلیلی انجام شده توسط واحد تجاری،از مدیران اجرایی واحد تجاری پرس و جو کند.
استفاده از اطلاعات تحلیلی تهیه شده توسط مدیران اجرایی در صورتی می تواند اثر بخش باشد که حسابرس از درستی تهیه آنها،اطمینان یابد(بند ت-5).