ویژگی فردی حسابرسی موفق
ویژگی فردی حسابرسی موفق:
براساس بیانیه مفاهیم بنیادی حسابرسی که انجمن حسابداران آمریکا منتشر کرده است،ویژگی های لازم برای حسابرس،به طور مستقیم تابع شرایطی است که نیاز به حسابرسی را به وجود آورده و فرآیندی است که این نیاز را برآورد می سازد.
ویژگی های فردی،خصوصیاتی است که تا حدودی منحصر به حرفه ی حسابرسی است.
استقلال،صلاحیت حرفه ای و صلاحیت اخلاقی از جمله ویژگی های فردی حسابرس است.
-
استقلال و جایگاه سازمانی:
تضاد منافع بین دو گروه تهیه کننده و استفاده کننده ی اطلاعات،مهم ترین توجیه برای نیاز به حسابرسی است.
وجود تضاد منافع،انجام خدمات حسابرسی توسط فردی مستقل از هر دو گروه را اجباری می سازد.
در نتیجه،از مهم ترین ویژگی های حسابرس استقلال اوست.
استقلال به معنی این است که حسابرس در ارائه ی خدمات خویش تحت نفوذ دیگران قرار نگیرد.
رابطه ی بین حسابرس و تهیه کننده ی اطلاعات محور اصلی بحث استقلال است.
در سال های اخیر،از اندیشه ی انتخاب حسابرس توسط زیر مجموعه ای از اعضای غیر موظف هیئت مدیره،پس از تایید سهام داران،استقبال شده است.
هم سو کردن کردن منافع حسابرس با اعضای غیر موظف هیئت مدیره یا کمیته ی حسابرسی بهترین روش دستیابی به رابطه ی مستقل بین حسابرس و مدیریت بنگاه است.
مبنای قضاوت حرفه ای حسابرس،انتخاب و ارزیابی شواهد است.
حسابرس در این امر باید آزادی عمل و استقلال داشته باشد.
تاکید بر استقلال در اینجا به این دلیل است که فرایند آزمون و گزارشگری،مسئولیت حسابرس است و نه تهیه کننده اطلاعات.
در واقع حسابرس در فرایند آزمون و گزارش باید نقش بی طرفانه داشته باشد،نه آن که مدافع منابع .احد مورد رسیدگی باشد.
-
صلاحیت حرفه ای:
لازمه ی رسیدگی موثر به موضوعات پچیده داشتن صلاحیت حرفه ای حسابرس است.
صلاحیت حرفه ای از طریق آموزش،تجربه کار حرفه ای،آموزش ضمن خدمت و مواردی از این گونه به دست می آید.
حسابرس به عنوان شخص با صلاحیت،باید از یک رشته دانش های عمومی برخوردار باشد و همچنین درکی عمیق از فرایند حسابرسی و موضوع مورد رسیدگی داشته باشد که اطلاعات از آن استخراج شده است.
-
صلاحیت اخلاقی:
اعتماد و اعتماد مردم به خدمات حسابرسی تابع یک رشته ویژگی های حسابرس است.
ارزش های والا انسانی،صلاحیت اخلاقی و استعدادهای طبیعی از جمله ویژگی های ضروری حسابرس است.
برای کسب اعتماد مردم حسابرس باید وظایف خود را باغ دقت عمل حرفه ای انجام دهد.
پای بندی به اصول اخلاقی از شخصیت ذاتی و اعتقادات شخصی فرد سرچشمه می گیرد و نه از یک رشته قوانین و مقررات.
در نتیجه ابعاد درستکاری حرفه ای می باید فراتر از مجموعه ای از آیین نامه های حرفه ای باشد.