تعهد بازنشستگی یا فروش مالکیت
تعهد بازنشستگی یا فروش مالکیت:
تعهد بازنشستگی یا فروش مالکیت این گونه نیست که وجود یک عدد در گواهی کار شما،باید لزوما تنها عامل تعیین کننده زمانی باشد.
که شما باید کسب و کار خود را رها کنید.
هم زمان،همان طور که اشاره کرده ایم،در صورتی که حسابرسان جوان با استعداد،وجود هیچ مسیری به سوی ایفا نقش رهبری آینده را تجربه نکنند،ممکن است حفظ آن دشوار باشد.
اگر یک شریک موسس،شروع به کاهش مقیاس کار یا تولید خدمات خود کند.
اما درآمد مشابهی را حفظ کند،ممکن است اصطلاحات داخلی نیز به وجود بیاید.
طبق نظر سنجی جانشینی انجام شده در سال 2012 توسط انجمن حسابداران رسمی آمریکا،تنها 47 درصد از موسسه های حسابرسی،دستور العمل های بازنشستگی اجباری دارند.
این در واقع موضوع داغی در بسیاری از موسسه ها است،زیرا شرکای بنیان گذار و بسیاری از صاحبان ارشد مایل به گسترش حرفه های خود به فراتر از تاریخ بازنشستگی توافق شده هستند.
این امر به ویژه پس از بحران مالی در سال 2008 صادق بود.
زمانی که بسیاری از افراد نسل بعد از جنگ جهانی دوم شاهد کاهش ارزش مبالغ بازنشستگی خود بودند.
و ارزش املاک و مستغلات و پس انداز باز نشستگی آنها به طور کلی در سطح کمتری قابل اعتماد شد.
با وجود اینکه اقتصاد در آمریکا تثبیت شده است.
اما ممکن است بسیاری از شرکا هموز هم از خاتمه قرارداد خود در بودجه بازنشستگی نسبت به آنچه چند سال پیش انتظار داشتند،بسیار سخت تر بترسید.
در نتیجه،آن ها در تلاش هستند درآمد سالانه خود را گسترش دهند.
توافق نامه های مشارکت که به این مسئله می پردازند،معمولا 65 سال سن اجباری بازنشستگی تعیین می کنند.
اما متخصصان ادغام در آمریکا شاهد بوده اند که بسیاری از شرکا به دنبال تاریخ های بعد از آن بوده اند.
البته آنها شاهد سنی به زودی 55 سال و به دیری 72 سالگی هم بوده اند.
توجه بیشتری به این مسئله لازم است،زیرا عدم بحث در مورد بازنشستگی می تواند موسسه را از برنامه ریزی برای انتقال شریک منع کند.
با تاریخ تعیین شده،موسسه ها باور دارند که زمان لازم برای توسعه پایه جانشینان خود هم زمان با بازنشستگی مورد انتظار شرکا را در اختیار دارند.
موسسه های بدون تاریخ های بازنشستگی اجباری،احساس می کنند در تاریکی کار می کنند.
فقط منتظر مورد اجتناب ناپذیر هستند،اما هیچ ایده ای در خصوص زمانی که ممکن است بازنشستگی شرکا اتفاق بیفتد،ندارند.