حسابرسی در صنعت‌های خاص
حسابرسی در صنعت‌های خاص چگونه است
حسابرسی در صنعت‌های خاص وابسته به ویژگی‌ها و نیازهای هر صنعت می‌باشد. در زیر چند نکته کلیدی در مورد حسابرسی در صنعت‌های خاص آورده شده است:
تخصص صنعت:
حسابرسان باید با خصوصیات و نکات خاص هر صنعت آشنا باشند. این شامل فرآیندهای تولید، مدل کسب و کار، مسائل مالی مرتبط با صنعت و ریسک‌های خاص صنعت میشود.
نقش بانکداری و مالی:
در صنایعی مانند بانکداری و مالی، حسابرسی ممکن است بیشتر بر روی ریسک‌های مالی، تعهدات و تعهدات مالی تأکید داشته باشد.
استانداردهای حسابداری:
حسابرسان باید با استانداردهای حسابداری مرتبط با هر صنعت آشنا باشند و از تطابق صحیح حساب‌ها با این استانداردها اطمینان حاصل کنند.
تأثیرات قوانین و مقررات:
قوانین و مقررات محلی و بین‌المللی نیز تأثیر زیادی بر حسابرسی در صنایع خاص دارند. حسابرسان باید با این قوانین آشنا و در جریان تغییرات آنها باشند.
تکنولوژی و نوآوری:
در صنایع با فناوری پیشرفته، حسابرسی نیازمند فهم عمیق در مورد نوآوری‌ها، پروژه‌های تحقیق و توسعه و مدیریت ریسک فناوری است.
پروژه‌های خاص:
برخی صنایع مانند ساخت و ساز یا پروژه‌های نفت و گاز ممکن است با پروژه‌های خاص مواجه شوند. در این موارد، حسابرسی به بررسی پیشرفت پروژه، مدیریت ریسک و استفاده از منابع متمرکز میشود.
حسابرسی خدمات مالی و عملیاتی:
تاکید بر حسابرسی خدمات مالی و یا عملیاتی به تناسب نیازهای صنعت. برخی صنایع به حسابرسی عملکرد عملیاتی، کنترل‌های داخلی، یا حتی حسابرسی مستقل از حسابرسی خدمات مالی نیاز دارند.
در هر صنعت خاص، ترکیب مناسبی از این عوامل به وجود آمده و حسابرسان می‌بایست با دقت و تخصص مطلوبی حسابرسی را انجام دهند.
حسابرسی در صنعت‌های خاص وابسته به ویژگی‌ها و نیازهای هر صنعت می‌باشد یعنی چه؟
حسابرسی در صنعت‌های خاص به معنای اعمال تکنیک‌ها، استانداردها و روش‌های حسابرسی مختص به هر صنعت خاص است. این به این معناست که هر صنعت بر اساس خصوصیات، فرآیندها و نیازهای خود، ممکن است الزامات خاص حسابرسی داشته باشد.
ویژگی‌ها و نیازهای حسابرسی در هر صنعت ممکن است به موارد زیر وابسته باشد:
ماهیت و فعالیت‌های صنعت:
حسابرسی باید با ماهیت و فعالیت‌های اصلی صنعت هماهنگ باشد. به عنوان مثال، در حسابرسی یک شرکت تولیدی، نیازها و الزامات حسابرسی ممکن است با حسابرسی یک بانک یا یک شرکت فناوری متفاوت باشد.
موارد مالی و حسابداری:
اختلافات در روش‌ها و استانداردهای حسابداری در صنعت‌های مختلف می‌تواند به وجود آید. حسابرس باید با این تفاوت‌ها آشنا بوده و حسابرسی را بر اساس استانداردهای مالی مرتبط با آن صنعت انجام دهد.
ریسک‌ها و چالش‌ها:
هر صنعت ممکن است با ریسک‌ها و چالش‌های خاصی روبرو باشد. حسابرس باید به این موارد توجه کرده و رویکردهای حسابرسی خود را بر اساس آن تطابق دهد.
مقررات و قوانین صنعت:
مقررات و قوانین مرتبط با هر صنعت نیز می‌توانند تأثیر زیادی بر نیازهای حسابرسی داشته باشند. حسابرس باید با این قوانین آشنا بوده و حسابرسی را با رعایت این مقررات انجام دهد.
تکنولوژی و نوآوری:
صنعت‌های مختلف از تکنولوژی‌ها و نوآوری‌های متفاوتی بهره‌مند هستند. حسابرس باید با این تکنولوژی‌ها و نوآوری‌ها آشنا بوده و در حسابرسی از آنها استفاده کند.
به طور خلاصه، حسابرسی در صنعت‌های خاص به توجه به ویژگی‌ها و نیازهای خاص هر صنعت بستگی دارد و حسابرس باید با این ویژگی‌ها و نیازها آشنا بوده و روش حسابرسی را متناسب با آنها انتخاب کند.
در تداول و جریان حسابرسی صنعت‌های خاص، تعدادی از موارد و اصطلاحات مهم را می‌توان مورد توجه قرار داد:
حسابرسی صنعتی:
این نوع حسابرسی به بررسی موارد مختص به یک صنعت خاص می‌پردازد. به عنوان مثال، حسابرسی یک شرکت خودروسازی یا شرکت نفت.
حسابرسی بانکی:
شامل بررسی مسائل مالی و ریسک‌های خاص به بانک‌ها می‌پردازد.
حسابرسی تأسیسات و ساختمان:
در این نوع حسابرسی، معمولاً به بررسی مالیات و هزینه‌های مرتبط با پروژه‌های ساختمانی می‌پردازد.
حسابرسی فناوری اطلاعات:
بررسی نحوه استفاده و اعتبار سیستم‌های IT مختصر سیاست‌ها و رویکردهای امنیتی.
حسابرسی انرژی:
مرتبط با صنایع نفت، گاز و انرژی، به بررسی مسائل مالی و محاسبه درآمد و هزینه‌های این صنایع می‌پردازد.
حسابرسی حمل و نقل:
بررسی خدمات مالی و اقتصادی در حوزه حمل و نقل و شرکت‌های حمل‌ونقل.
حسابرسی صنعت خدمات:
شامل بررسی مالی و عملکرد شرکت‌هایی که در ارائه خدمات فعال هستند.
بررسی تأثیر اندازه شرکت حسابرسی و تخصص حسابرس به عنوان شاخص‌های کیفیت حسابرسی
پژوهشگر با توجه به نتایج احتمالی پژوهش خود یک یا چند فرضیه را درنظر می‌گیرد تا بتواند پژوهش خود را در جهت مشخص هدایت و به پیش ببرد. بر اساس مطالعات اولیه و بررسی متون نظری و پیشینه تحقیقات انجام شده و جهت حصول اهداف تحقیق حاضر، اين پژوهش شامل يک فرضيه اصلي و دو فرضيه فرعي به شرح زير مي‌باشد.
فرضيه اصلي:
بين کيفيت حسابرسي و مديريت سود در شرکت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معني‌داري وجود دارد.
فرضيه‌هاي فرعي :
۱.بين اندازه شرکت حسابرسی و مديريت سود در شرکت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معني‌داري وجود دارد.
۲. بين تخصص حسابرس و مديريت سود در شرکت‌هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران رابطه معني‌داري وجود دارد.
یکی از مهمترین معیارهای کیفیت حسابرسی، اندازه شرکت حسابرسی است که هرچه این اندازه بزرگتر باشد، کیفیت حسابرسی نیز بیشتر خواهد بود(ناظمی اردکانی) به منظور محاسبه اندازه شرکت حسابرسی، در صورتی که شرکت حسابرسی، سازمان حسابرسی باشد عدد ۱ و در سایر عدد صفر در نظر گرفته میشود.
تخصص حسابرس به عنوان یکی دیگر از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر کیفیت حسابرسی، حسابرس را برای شناسایی مشکلات خاص صنعت نسبت به حسابرسی که در یک صنعت دارای تخصص کافی نمی‌باشد، توانا می‌سازد. مؤسسات حسابرسی از طریق آموزش کارمندان و استفاده از تکنولوژی مناسب در زمینه صنعت، می‌توانند کیفیت حسابرسی را ارتقا دهند. مؤسسات حسابرسی، از طریق تخصص در یک صنعت و در نتیجه ارائه خدمات حسابرسی با کیفیت بالا در صدد کسب شهرت واعتبار در یک صنعت می‌باشند(Gramling and stone ،۲۰۰۱).
در مطالعه‌ای که تنها به منظور درک این مفهوم صورت گرفت، تخصص حسابرس در صنعت بدین گونه تعریف شد:
.دانش خاص یک صنعت که توسط یک مؤسسه حسابرسی در جهت کمک به فهم بهتر از آنچه صاحبکاران در آن صنعت انجام می‌دهند و ریسک‌های حسابرسی که آنها با آن مواجه‌اند، به کار گرفته میشود.
.مهارت‌های خاص حسابرسی که یک موسسه حسابرسی در جهت کمک به صاحبکاران خود از طریق فراهم کردن راهکارهایی برای رویارویی با مسائل صنعت مورد نظر و همچنین ریسک‌های حسابرسی) مثل قوانین، انواع مالیات و غیره (ایجاد می‌کند.