2015 yılında denetim kuruluşunun muhasebe ve denetim standartları derleme komitesi tarafından bazı muhasebe ve denetim standartları aşağıdaki şekilde derlenmiş veya revize edilmiş olup, bu standartların denetimlerde kullanılabilmesi için dernek üyelerinin söz konusu standartların tam metnini bilmesi gerekmektedir. .
Bahsedilen standartların tam metnine topluluk web sitesinde, denetim kuruluşunun web sitesinde veya yukarıda belirtilen yayının yayınlanmasında (denetim kuruluşunun yayınlarında) ulaşılabilir.
Muhasebe Standartları
4 numaralı muhasebe standardı
Karşılıklar, Koşullu Borçlar ve Koşullu Varlıklar (Revize)
Bu standart Temmuz 2015’te onaylanmış olup, hesap dönemi 1/1/2015 ve sonrasında başlayan tüm finansal tablolar için geçerlidir.
Standardın revize edilmesinin nedeni:
Bu revizyon, uluslararası muhasebe standartlarına daha fazla uyum sağlamak ve önceki standardın iyileştirilmesi amacıyla yapılmıştır.
Ana değişiklikler:
– Bu standartta, yedekler, koşullu yükümlülükler ve koşullu varlıklar başlıkları, koşullu olaylar başlığı ile değiştirilmiştir.
Yeni standartta rezervler, koşullu yükümlülükler ve koşullu varlıklar için tanımlar yapılmıştır. Ancak bir önceki standartta sadece olası olay tanımlanıyordu.
– Önceki standartta gelecekteki olaylar nedeniyle borç oluşması veya varlıkların azalması muhtemel, olası ve olası olmayan olarak üç gruba ayrılmaktaydı.Yeni standartta olası yükümlülükler karşılıklar, olası ve olası olmayanlar şeklinde tanımlanmıştır. yükümlülükler de koşullu yükümlülükler olarak kabul edilir.
– Bu standartta paranın zaman değerinin etkisinin önemli olması durumunda karşılık ayrılabilmesi için bugünkü değerin hesaplanması gerekmektedir.
Yeni standartta kâr getirmeyen sözleşmeler ve yeniden yapılandırma giderlerine ilişkin gereklilikler sunulmaktadır.
Hedef:
Bu standardın amacı, karşılıklar, şarta bağlı borçlar ve şarta bağlı varlıklar için uygun muhasebeleştirme kriterlerinin ve ölçüm esaslarının kullanılmasını ve bunların niteliğinin, zamanlamasının ve tutarının finansal tablolar tarafından daha iyi anlaşılması için açıklayıcı notlarda yeterli bilginin açıklanmasını sağlamaktır. standartlar.
5 numaralı muhasebe standardı
Bilanço tarihinden sonraki olaylar
(1384’te revize edildi)
Bu standart Temmuz 2015’te onaylanmış olup, hesap dönemi 1/1/2015 ve sonrasında başlayan tüm finansal tablolar için geçerlidir.
Standardın revize edilmesinin nedeni:
Bu revizyon, uluslararası muhasebe standartlarına daha fazla uyum sağlamak ve önceki standardın iyileştirilmesi amacıyla yapılmıştır.
Ana değişiklik:
Önceki standarda kıyasla ana değişiklik, 10. ve 11. paragraflarda sunulan önerilen temettü ile ilgilidir. Bu paragraflardaki gerekliliklere göre, bilanço tarihinden sonra onaylanan temettüler veya önerilen temettüler bilanço tarihinde yükümlülük olarak muhasebeleştirilmez.
Hedef:
Bu standardın amacı, aşağıdaki gereksinimleri belirlemektir:
A- Finansal tabloların bilanço tarihinden sonraki olaylar için düzeltildiği durumlar ve
B- Bilanço tarihinden sonra finansal tabloların onaylanma tarihine kadar olan olaylara ilişkin bilgilerin açıklanması, yine bu standarda göre, bilanço tarihinden sonraki olayların işletmenin sürekliliği varsayımının kullanılmasının uygun olmadığını göstermesi durumunda işletme, finansal tablolarını işletmenin sürekliliği esasına göre hazırlamaz.
Muhasebe Standardı No. 18
Konsolide finansal tablolar ve yatırım muhasebesi
Bağlı iş birimlerinde
(1384’te revize edildi)
Bu standart Temmuz 1385’te onaylanmıştır ve hesap dönemi 1/1/1385 ve sonrasında başlayan tüm mali tablolar için geçerlidir.
Standardı revize etme nedenleri:
Bu revizyon, uluslararası muhasebe standartlarına daha fazla uyum sağlamak ve önceki standardın iyileştirilmesi amacıyla yapılmıştır.
Ana değişiklikler:
– Önceki standartlara göre, hisselerinin %90’ından fazlası başka bir ana iş birimine sahip olan ana iş birimlerinin, diğer hissedarların muvafakatini almaları halinde, %90 şartı ile konsolide finansal tablo sunmaları gerekmemektedir. Yeni standartta % kaldırılmış, ancak 6. paragrafa göre diğer koşullar standartlar eklenmiştir.
– Kısıtlamanın kontrol kaybına yol açması durumunda yatırım yapan işletmenin bağlı ortaklık tanımına uymaması ve dolayısıyla konsolidasyona tabi değildir, ancak kısıtlamaların varlığına rağmen kontrol hala yürürlükteyse, ana iş biriminin konsolide mali tablolar hazırlaması gerekir.
– Revize standartta azınlık payı, bağlı ortaklık iş biriminin tanımlanabilir varlıklarının satın alma tarihindeki net gerçeğe uygun değeri üzerinden, önceki standartta azınlık payı defter değeri üzerinden hesaplanmıştır.
– İş birimine yapılan yatırımın bireysel mali tablolarda yansıtılması için net değer yöntemine bundan sonra izin verilmeyecektir. Bir önceki standartta bu yöntemin kullanımına izin verilmekteydi.
Hedef:
Bu standardın amacı, ana iş birimlerinin, bir iş birimleri grubunun ekonomik faaliyetleri hakkında, grubun kontrolü altındaki kaynakları, yükümlülükleri ve yükümlülüklerini yerine getirecek şekilde finansal bilgi sağlamak amacıyla konsolide finansal tablolar hazırlamasını zorunlu kılmaktır. grubun ve grubun kaynaklarının kullanımı yoluyla elde edilen sonuçları tek bir ekonomik karakter olarak gösterir. Bu standart, grubun iş birimlerinin anonim şirketler olduğu varsayımı ile oluşturulmuştur. Ancak gereklilikleri diğer iş birimleri türleri için de geçerlidir.
Muhasebe Standardı No. 19
Ticari kombinasyonlar
(1384’te revize edildi)
Bu standart Temmuz 2015’te onaylanmış olup, hesap dönemi 1/1/2015 ve sonrasında başlayan tüm finansal tablolar için geçerlidir.
Standardı revize etme nedenleri:
Bu revizyon, uluslararası muhasebe standartlarına daha fazla uyum sağlamayı amaçlamaktadır.
Ray ve önceki standardın iyileştirmesi yapılmıştır.
Ana değişiklikler:
– Önceki standarda göre, iş birimlerinin işletme birleşmeleri için iki satın alma ve çıkar birliği yöntemini kullanmalarına izin veriliyordu. Yeni standartta çıkarları birleştirme yöntemi kaldırılmıştır.
– Revize standartta azınlık payı, bağlı ortaklığın tanımlanabilir varlıklarının net gerçeğe uygun değeri üzerinden hesaplanmaktadır. Bir önceki standartta azınlık payı defter tutarı üzerinden hesaplanıyordu.
– Edinilen işletmenin tanımlanabilir varlık ve yükümlülüklerinin net gerçeğe uygun değerinde iktisap eden birimin payının maliyet fiyatına göre fazla olan kısmı, tanımlanabilir parasal olmayan varlıklar arasında gerçeğe uygun değeri oranında paylaştırılır ve gelir olarak muhasebeleştirilmez. Böylece negatif şerefiye ve muhasebeleştirme yöntemi bu standartta kaldırılmıştır.
Hedef:
Bu standardın amacı, işletme birleşmelerinin finansal raporlamasına ilişkin bazı gereklilikleri sağlamaktır. Bu standarda göre, tüm işletme birleşmeleri satın alma yöntemi kullanılarak muhasebeleştirilmelidir. Bu nedenle, satın alan işletme, edinilen işletmenin tanımlanabilir varlık ve yükümlülüklerini, satın alma tarihindeki gerçeğe uygun değerleri üzerinden muhasebeleştirir. Buna ek olarak, şerefiye de muhasebeleştirilip itfa edilmekte ve ayrıca değer düşüklüğü testi yapılmaktadır.
28 Sayılı Muhasebe Standardı
Genel sigorta faaliyetleri
Bu standart Temmuz 2015’te onaylanmış olup, hesap dönemi 1/1/2016 ve sonrasında başlayan tüm finansal tablolar için geçerlidir.
Hedef:
Bu standardın amacı, doğrudan ve dolaylı genel sigortaların iktisabına ilişkin sigorta primleri, hasarlar ve giderlerin muhasebeleştirilmesi ile bu tür faaliyetlere ilişkin bilgilerin sigorta şirketlerinin ve kuruluşlarının mali tablolarında açıklanmasının belirlenmesidir. Bu standardın yerini almayan genel sigorta faaliyeti için geçerliyse, diğer muhasebe standartlarının gereklilikleri.
Uygulama kapsamı:
Bu standart, genel sigortacılık ve vadeli hayat sigortası faaliyetlerine uygulanmalı, diğer hayat sigortalarına uygulanmamalıdır.
Denetim standartları
Denetim standardı
Bölüm 50: Denetim kanıtı
(1384’te revize edildi)
Bu standart Temmuz 2015’te onaylanmış olup, hesap dönemi 1/1/2015 ve sonrasında başlayan mali tabloların denetimi için geçerlidir.
Bu bölümün amacı, mali tabloların denetiminde denetim kanıtı türleri, denetim kanıtının miktarı ve kalitesi ile bu tür kanıtları elde etme yöntemleri hakkında gerekli standartları ve rehberliği sağlamaktır.
Denetçinin mantıksal bir sonuca varabilmesi ve buna dayanarak mesleki görüşünü açıklayabilmesi için yeterli ve uygun kanıt elde etmesi gerekir.
Denetim standardı
Bölüm 50-1: Denetim kanıtı – özel kalemler
(Bölüm 50’nin ekini değiştirerek)
Bu standart Temmuz 2015’te onaylanmış olup, hesap dönemi 1/1/2015 ve sonrasında başlayan mali tabloların denetimi için geçerlidir.
Bu bölümün amacı, standart denetim kanıtı metninde belirtilenlere ek olarak, mali tabloların bazı belirli kalemleri ve diğer açıklamalar hakkında standartlar ve mali rehberlik sağlamaktır.
Bu standartların ve kılavuzların uygulanması, denetçinin mali tablolarda yer alan bazı belirli kalemler ve söz konusu tablolarda yer alan diğer açıklamalar hakkında denetim kanıtı elde etmesine yardımcı olur.