چرخش اجباری موسسه حسابرسی

چرخش اجباری موسسه حسابرسی:

استدلال های موفق موضوع چرخش اجباری موسسه حسابرسی:

انگیزه های اقتصادی:حسابرسان نمی توانند واقعا مستقل باشند زیرا توسط صاحب کار حسابرسی خود استخدام می شوند و حقوق می گیرند.

انگیزه ی جلب رضایت مدیریت و درنتیجه حفظ ارتباط با صاحب کار و جریان حق الزحمه حسابرسی،قوی تر از انگیزه ی حفظ واقعی بینی،داشتن تردد حرفه ای و انجام حسابرسی با کیفیت بالاست.

چرخش اجباری موسسه ی حسابرسی انگیزه حفظ صاحب کار را تا حدی کاهش می دهد که این کار بیش تر از انیگیزه های کیفیت حسابرسی نباشد.

نگاه تازه:

حسابرسان ممکن است پس از چندین بار انجام کار حسابرسی یک صاحب کار حسابرسی یک صاحب کار خاص،از خود راضی شوند.

آن ها ممکن است تلاش کم تری برای بروز کردن دانش شان از صاحب کار و کسب و کارشان داشته باشند.

حسابرس جدید یک نگاه تازه برای حسابرسی را به ارمغان خواهد اورد و با پشتکار برای به دست آوردن شناخت درست از صاحب کار و کسب و کارش،تلاش خواهد کرد.

به عنوان شکلی از بررسی هم پیشگان:

بررسی هم پیشگان دو مزیت را فراهم می سازد:

1)بازرسان ممکن است نقص هایی در کار پیدا کنند و 2)تیم های حسابرسی ممکن است کار خود را با جدیت بیشت تری انجام دهند.

زیرا این امکان وجود دارد که کار آن ها مورد بازرسی قرار گیرد.بررسی هم پیشگان این مزایا را به ارمغان می آورد.

اما احتمال انتخاب هر یک از تیم های کار حسابرسی خاص جهت بازرسی قرار گرفتن،نسبتا کم است.

اگر چرخش اجباری موسسه ی حسابرسی اعمال شود،کیفیت حسابرسی در سال اول تصدی حسابرس افزایش می یابد.

زیرا حسابرسان به دنبال هرگونه تحریف هستند که می تواند به حسابرسی قبلی نسبت داده شود.

همچینین،کیفیت حسابرسی در سال های بعدی تصدی حسابرس نیز افزایش خواهد یافت تا زمانی که حسابرس دیگری قضاوت او را مورد بررسی قرار دهد.

بیش از اندازه راحت بودن با مدیریت:

حسابرسان پس از کار با کارمندان صاحب کار در مدت زمان طولانی واقع بینی خود را از دست میدهند.

چرخش اجباری مؤسسه ی حسابرسی این روند را مختل می کند به طوری که حسابرسان هرگز با صاحبکاران خود بیش از حد نزدیک نمی شود .

استقلال ظاهری:

سرمایه گذاران و سایر استفاده کنندگان صورتهای مالی درک میکنند که زمانی که مدت زمان تصدی حسابرسان طولانی میشود .

استقلال آنها کاهش مییابد چرخش اجباری مؤسسه حسابرسی از تصدی درازمدت جلوگیری میکند و در نتیجه استقلال ظاهری حفظ میشود.

چشم انداز رقابتی:

در صورت وجود رقابت بیشتر در بازار حسابرسی ،حسابرسان کار حسابرسی را با کیفیت بالاتری انجام خواهند داد.

چرخش اجباری مؤسسه حسابرسی رقابت را افزایش خواهد داد؛ زیرا صاحب کار پس از هر دوره چرخش به دنبال حسابرسان جدید خواهند بود.

استدلالهای مخالف موضوع چرخش اجباری مؤسسه ی حسابرسی:

فزونی مخارج برمنافع:

حسابرسی های سال اول به دلیل زمان زیادی که طول میکشد تا شناختی از صاحب کار و کسب و کارش به دست آید به طور قابل توجهی گران تر از حسابرسی های بعدی هستند.

هزینه ها فقط به حق الزحمه حسابرسی محدود نمی شود بلکه شامل زمان صرف شده توسط کارکنان صاحب کار برای پاسخ به سؤالات حسابرس و ارائه اسناد به حسابرسان جدید نیز میشود.

کیفیت حسابرسی کاهش یافته:

حسابرسان برای انجام حسابرسیهای باکیفیت باید از نزدیک با صاحبکاران و کسب و کار آنها آشنا باشند.

در یکی دو سال اول حسابرسی، حسابرسان شناخت کافی از صاحب کاران ندارند و نمیتوانند مواردی را که غیر معمول و غیر عادی هستند را شناسایی کنند.

همچنین،باتوجه به موضع چرخش اجباری موسسه حسابرسی،حسابرسان ممکن است در سال اخر، حسابرسان با عملکرد پایین تر را در تیم کارشان منصوب کنند.

حاکمیت ضعیف شرکتی:

کنگره اقدامات زیادی را برای تقویت حاکمیت شرکتی انجام داده است.

از جمله واگذار کردن مسئولیت نظارت حسابرس به کمیته های حسابرسی، در بهترین جایگاه برای اتخاذ تصمیمات مربوط به حفظ حسابرس قرار دارند. چرخش اجباری مؤسسه حسابرسی، تصمیمات حفظ حسابرس را از کمیته های حسابرسی می گیرد.

و منجر به تصمیم گیریهای خودسرانه می شود.

غیر عملی بودن:

به دلیل ماهیت بازار حسابرسی، اجرای چرخش اجباری مؤسسه حسابرسی غیر عملی است .

فقط چهار مؤسسه وجود دارد که به اندازه کافی بزرگ و پیچیده هستند و میتوانند به بزرگترین شرکتها خدمت کنند.

این شرکت ها از نظر زمینه های خاص تخصص و محلهای جغرافیایی متفاوت هستند.

پی آمدهای ناخواسته:

چرخش اجباری مؤسسه حسابرسی ممکن است عواقب ناخواستهای مانند افزایش خرید اظهارنظر حسابرسی، مشکل در استخدام استعدادها و مشکلاتی در زمان نامناسب چرخش را ایجاد کند.

سیاست عمومی بد:

چرخش اجباری مؤسسه حسابرسی ممکن است به جای افزایش استقلال ،حسابرسان اهرم حسابرسان را در برابر صاحب کار تضعیف کند .

صاحب کاران انگیزه کمتری برای حفظ رابطه حسابرسی موجود خواهند داشت.

همچنین، از آنجا که چرخش اجباری مؤسسه حسابرسی نوعی تنبیه برای کیفیت ضعیف حسابرسی ایجاد شده از سوی برخی مؤسسات است، تعمیم دادن این تنبیهات به همهی مؤسسات حسابرسی ناعادلانه است.