چگونه نسل بعدی دارایی های دیجیتال را حسابرسی کنید؟

چگونه نسل بعدی دارایی های دیجیتال را حسابرسی کنید؟

دارایی های دییجتال را حسابرسی کنیدکه در این مقاله شما را می خواهیم با مسئولیت مدیریت اشنا کنیم.

وقتی حسابرسان با دارایی های دیجیتالی مانند ارز دیجیتال در صورت های مالی مواجه می شوند.

آیا آنها را به عنوان پول نقد، ابزار مالی یا چیز دیگری حسابرسی می کنند؟

نسل جدیدی از دارایی های دیجیتال در حال ظهور است که نوید ثبات بیشتر را می دهد.

برای مثال، استیبل کوین‌ها اغلب توسط ارزهای سنتی سنتی یا ترکیبی از ارزها و دارایی‌ها پشتیبانی می‌شوند.

که ارزش را تثبیت کرده و تعداد استفاده‌های ممکن را افزایش می‌دهد.

از آنجایی که دارایی‌های دیجیتال در صورت‌های مالی رواج بیشتری می‌یابد.

سؤالی که حسابرسان باید در نظر بگیرند این است که چگونه باید آنها را حسابرسی کنند؟ به عنوان پول نقد؟ ابزارهای مالی؟ یا کلا چیز دیگری؟

برای شروع، درک مسئولیت های مدیریت مهم است: اینکه چگونه باید دارایی های دیجیتال را در صورت های مالی خود طبقه بندی و حساب کنند.

هنگامی که این امر مشخص شد، می‌توانیم با وضوح بیشتری ببینیم که حسابرس چگونه باید از ارائه منصفانه خود اطمینان حاصل کند.

مسئولیت های مدیریت:

دارایی های دیجیتال شرایط و ضوابط مختلفی دارند و ممکن است برای اهداف متفاوتی حتی در یک سازمان نگهداری شوند.

بیایید با توجه به موارد استفاده گسترده، از ارز دیجیتال به عنوان موضوع استفاده کنیم.

به طور کلی، ما شاهد آن هستیم که بازار با ارزهای دیجیتال به عنوان دارایی های نامشهود رفتار می کند تا جایی که آنها موجودی نیستند.

برای رسیدن به این نتیجه، بیایید در نظر بگیریم که چرا ارزهای دیجیتال ممکن است با تعریف پول نقد یا ابزارهای مالی مطابقت نداشته باشند.

• وجه نقد – شرح وجه نقد در استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی (IAS 32 ابزارهای مالی:

ارائه) نشان می دهد که انتظار می رود وجه نقد به عنوان وسیله مبادله و به عنوان واحد پولی در قیمت گذاری کالاها یا خدمات به اندازه ای مورد استفاده قرار گیرد. مبنایی که کلیه معاملات بر اساس آن اندازه گیری و در صورت های مالی شناسایی می شود.

با این حال، در حال حاضر هیچ ارز دیجیتالی وجود ندارد که ویژگی های پول نقد را نشان دهد.

• دارایی های مالی – استاندارد حسابداری 32 یک دارایی مالی را تعریف می کند. به طور خلاصه، دارایی مالی هر دارایی است که عبارت است از:

(الف) وجه نقد.

(ب) ابزار حقوق صاحبان سهام یک واحد تجاری دیگر. ج) حق قراردادی برای دریافت وجه نقد یا دارایی مالی دیگر از واحد تجاری دیگر.

د) حق قراردادی مبادله دارایی‌های مالی یا بدهی‌های مالی با واحد تجاری دیگر تحت شرایط خاص؛

یا (ه) یک قرارداد خاص که می تواند یا ممکن است در ابزارهای حقوق صاحبان سهام خود واحد تجاری تسویه شود. با این حال، ارز دیجیتال پول نقد، ابزار سهام یک نهاد دیگر و یا قراردادی با طرف مقابل نیست.

پس از در نظر گرفتن این حقایق، دارایی‌های نامشهودی برای ما باقی می‌گذارد که منفعت اقتصادی آتی را به همراه دارد، فاقد ماهیت فیزیکی است.

قابل شناسایی است، توسط واحد تجاری کنترل می‌شود و در حیطه استانداردهای دیگر قرار نمی‌گیرد.

از آنجایی که ارزهای رمزنگاری شده ملموس نیستند (آنها هیچ ماده فیزیکی ندارند)، آنها با تعریف استاندارد مطابقت دارند.

مشروط به بهای تمام شده یا در صورت وجود مدل تجدید ارزیابی که به طور مستمر مبلغ دفتری دارایی دیجیتال را در برابر ارزش منصفانه آن در اندازه گیری های بعدی مقایسه می کند.