520 Sayılı Denetim Standardı: Denetim Kanıtı – Analitik Yöntemler
520 Sayılı Denetim Standardı: Denetim Kanıtı – Analitik Yöntemler
Bu standart hakkında bilmenizi istediğimiz 520 Sayılı Denetim Standardı, bu standart hakkında bilgi sahibi olmak için yazımızı takip ediniz.
Analitik yöntemlerin bozulması
Analitik yöntemler, iş biriminin mali bilgilerinin veya aşağıdaki gibi bilgilerin karşılaştırılmasını içerir:
Önceki derslerin karşılaştırmalı bilgileri.
Bütçeler veya tahminler gibi ticari işletmenin beklentilerinin veya amortisman tahmini gibi denetçinin beklentilerinin sonuçları.
İş biriminin satışlarının ticari alacaklara oranının sektör veya aynı sektördeki aynı büyüklükteki diğer iş birimlerinin ortalamasıyla karşılaştırılması gibi benzer sektör bilgileri (paragraf 1-1).
Brüt kar yüzdesi gibi, işletmenin işine dayalı olarak öngörülebilir bir model izlemesi beklenen finansal bilgi unsurları arasındaki ilişkiler.
Mali bilgiler ile ilgili mali olmayan bilgiler arasındaki ilişkiler, örneğin maaş giderleri ve çalışan sayısı ile sağlanan faydalar arasındaki ilişki (paragraf T-2).
Analitik yöntemler çeşitli şekillerde uygulanabilir.
Bu yöntemlerin kapsamı, basit karşılaştırmalardan gelişmiş istatistiksel yöntemlere dayalı karmaşık analizlere kadar geniştir.
Analitik yöntemler konsolide mali tablolara, departmanlara ve bilgi unsurlarının her birine uygulanabilir (paragraf T-3).
Analitik yöntemlerin tasarımı ve uygulanması
Bağımsız denetçi, analitik yöntemleri içerik testleri olarak tasarlarken ve uygularken, tek başına veya her zaman veya ayrıntı testleri için gereklidir:
a) Değerlendirilmiş “önemli yanlışlık” risklerini ve söz konusu iddialar üzerinde gerçekleştirilebilecek her türlü detay testini dikkate alarak, bu iddialar için planlanan analitik yöntemlerin uygunluğunu belirlemek.
b) Mevcut bilgilerin kaynağı, niteliği, karşılaştırılabilirliği ve uygunluğu ile bunların hazırlanmasını yöneten kontrolleri göz önünde bulundurarak, bağımsız denetçinin kayıtlı oranlar veya tutarlar hakkındaki beklentilerinin dayandığı verilerin güvenilirliğini değerlendirir.
d) Kaydedilen oran veya tutarlara ilişkin beklentilerini belirlemek ve bu beklentilerin, tek başına veya diğer yanlışlıklarla birlikte finansal tablolarda önemli bir yanlışlığa yol açabilecek bir yanlışlığı tespit etmek için yeterince doğru veya yeterli olup olmadığını değerlendirmek, değil ve
d) Kaydedilen miktar ile beklenen değerler arasında daha fazla araştırma gerektirmeyen kabul edilebilir maksimum tutarsızlığı belirleyin (paragraf T-3).
Beyan düzeyinde bağımsız denetçinin içeriğini belirlemeye yönelik testler, ayrıntı testlerini, analitik yöntemleri veya her ikisinin bir kombinasyonunu içerebilir.
Analitik yöntemler de dahil olmak üzere denetim yöntemlerinin seçimine karar verilmesi, bağımsız denetçinin mevcut denetim yöntemlerinin istenen iddia seviyesindeki denetim riskini kabul edilebilir düşük bir düzeye indirmeye yönelik beklenen etkinliğine ve verimliliğine ilişkin yargısına bağlıdır (paragraf T -4).
Bağımsız denetçi, analitik yöntemlerin uygulanması için gerekli bilgilerin erişilebilirliği ve güvenilirliği ile iş birimi tarafından gerçekleştirilen analitik yöntemlerin sonuçlarını iş biriminin üst düzey yöneticilerinden sorgulayabilir.
Üst düzey yöneticiler tarafından hazırlanan analitik bilgilerin kullanılması, eğer denetçi hazırlıklarının doğruluğundan eminse etkili olabilir (paragraf T-5).