استاندارد های پذیرفته شده عمومی حسابرسی خاص مربوط به استفاده از تجزیه و تحلیل داده های حسابرسی در اجرای روش های ارزیابی خطر
استاندارد های پذیرفته شده عمومی حسابرسی خاص مربوط به استفاده از تجزیه و تحلیل داده های حسابرسی در اجرای روش های ارزیابی خطر:
تعریف روش های ارزیابی خطر:
روش های ارزیابی خطر رویه های حسابرسی‌ُ،برای کسب شناخت از واحد مورد رسیدگی و محیط آن،از جمله کنترل های داخلی واحد مورد رسیدگی،برای شناسایی و ارزیابی خطر تحریف با اهمیت،ناشی از اشتباه یا تقلب(سهودی یا عمدی)،در سطح صورت های مالی یا در سطح ادعاهای مربوط می باشند.
بنابراین،استفاده از تجزیه و تحلیل های داده های حسابرسی در اجرای روش های ارزیابی خطر،ممکن است به شناسایی یا ارزیابی خطر تحریف با اهمیت،یاهردو،منجر شود.
الزام به روش های ارزیابی خطر شامل روش های تحلیلی:
بند 6-ب استاندارد حسابرسی شماره315 ایالات متحده،با عنوان تشخیص و ارزیابی خطرهای تحریف با اهمیت از طریق شناخت واحد تجاری و محیط آن،اظهار دارد که روش های ارزیابی خطر باید شامل رو ش های تحلیلی باشد.
در این خصوص،حسابرسان می توانند نسبت به استفاده از تجزیه و تحلیل داده ها حسابرسی برای اجرای روش های تحلیلی طراحی شده،برای شناسایی و ارزیابی خطرات تحریف با اهمیت تصمیم بگیرند.
ملاحظات برنامه ریزی،برای استفاده از تجزیه و تحلیل داده های حسابرسی در روش های ارزیابی خطر
بند 2-الف استاندارد حسابرسی شماره 300ایالات متحده،با عنوان برنامه ریزی حسابرسی صوورت های مالی،اظهار دارد که برنامه ریزی ،مرحله ای مجزا از یک کار حسابرسی نیست،بلکه فرایندی مستمر و ٰپویاست که غالبا پس از گذشت مدت زمان کوتاهی از تکمیل کار حسابرسی قبلی(یا هم زمان با آن)آغاز می شود و تا زمانی تکمیل کار حسابرسی جاری،ادامه می یابد.
در برنامه ریزی به این موضوع توجه می شود که برخی از فعالیت ها و روش های حسابرسی باید قبل از اجرای روش های حسابرسی دیگر تکمیل شود.
برای مثال،در برنامه ریزی،قبل ساز تشخیص و ارزیابی خظر های تحریف با اهمیت،موضوعاتی از قبیل موارد زیر تکمیل می شود:
- به کارگیری روش های تحلیلی برای ارزیابی خطر.
- کسب شناخت کلی از چارچوب قانونی و مقرراتی حاکم بر واحد تجاری و چگونگی رعایت آن توسط واحد تجاری.
- تعیین سطح اهیمت.
- استفاده از خدمات کارشناسان.
- اجرای سایر روش های ارزیابی خطر.
شواهد حسابرسی تهیه شده توسط روش های ارزیابی خطر
طبق بند های زیر،در استاندارد های پذیرفته شده عمومی حسابرسی ایالات متحده،به الزامات اصلی و راهنمایی های مربوط به روش های ارزیابی خطر اشاره شده است که به ویژه ممکن است مربوط به زمانی باشند که از تجزیه و تحلیل داده های حسابرسی در انجام این روش های استفاده می شوند:
- طبق بند5 بیانیه استاندارد حسابرسی شماره 315،حسابرس باید روش های ارزیابی خطر را به منظور فراهم کردن مبنایی برای تشخیص و ارزیابی خطرهای تحریف با اهمیت در سطح صورت های مالی و در سطح ادعاها اجرا کند.با این وجود،روش های ارزیابی خطر به تنهایی فراهم کننده شواهد حسابرسی کافی و مناسب برای اظهار نظر حسابرس نیست.
- طبق بند 2-الف بیانیه استاندارد حسابرسی شماره 315،اطلاعات کسب شده از طرق اجرای روش های ارزیابی خطر و فعالیت های مرتبط می تواند توسط حسابرس به عنوان شواهد حسابرسی پشتوانه ارزیابی خطرهای تحریف با اهمیت،مورد استفاده قرار گیرد.افزون براین،حسابرسی با اجرای روش های ارزیابی خطر،ممکن است شواهد حسابرسی درباره گروه های معاملات،مانده حساب ها یا موارد افشا و ادعا های مربوط به آنها و اثر بخشی کارکرد کنترل ها کسب کند،هر چند که این روش ها دقیقا به عنوان آزمون های محتوا یا آزمون کنترل ها،طراحی نشده باشد.حسابرس همچنین ممکن است آزمون های محتوا یا آزمون کنترل ها را هم زمان با روش های ارزیابی خطر،به دلیل کارایی این هم زمانی،انجام دهد.