دنیای بی نهایت متاورس
دنیای بی نهایت متاورس:
متاورس یعنی چی؟
متاورس از دو واژه متا و ورس تشکیل شده است که کلمه متا به معنی (برتر)می باشد و ورس به معنی جهان می باشد و در انتها جهان برتر نامیده می شود.
که در این مقاله ما می خواهیم متاورس را برای شما به صورت کامل شرح دهیم.
کامپیوتر مصنوعی:
دقت کرده اید هر اندازه هم که به گوشی موبایل و صحنه کامپیوتر وابسته باشیم.
بازهم رنگ و بوی زندگی واقعی را نمی دهند؟علتش خالی بودن آن ها از تمام احساس هاست.
شما درگوشی موبایل خودتان هیچ وقت نمی توانید مزه را احساس کنید.
پس پای سفارش آنلاین غذا در میان است،شاید ترجیح دهید بروید و در داخل رستوران غذایتان را سفارش دهید.
یا وقتی بین این دوراهی قرار بگیرید که به شهربازی واقعی بروید یا یک بازی کامپیوتری را تجربه کنید،ترجیح دهید که به شهربازی واقعی بروید.
چرا که حتما هیجان بیشتری را تجربه خواهید کرد.
درست است که صفحه گوشی و تبلت خیلی پیشرفت کرده اند،اما در بسیاری اوقات از احساس خالی هستند و نمی توانند جایگزین زندگی عادی ما شوند.
حتما برایتان خنده دار است اگر دوستتان بگوید:((امسال می خواهیم تولید خودم را در فضای مجازی برگزار کنم و شما هم میهمان من هستید.))
از خودتان خواهید پرسید:((من چگونه می توانم کیک تولد را نوش جان کنم؟! و او چگونه می خواهد از من هدیه ی تولدش را دریافت کند؟!))در انتهای این مطلب خودتان به پاسخ سوال خواهید رسید.
متاورس،در دنیای واقعی تر
حالا فرض کنید به روشی قادر باشید در دنیای مجازی مزه ها را نیز احساس کنید.
یا برای مثال گرمی و سردی هوا را احساس کنید.
یا حتی بتوانید در دنیایی مجازی پا در یک استخر آب گرم با منظره ای بی نظیر بگذارید و همه چیز،همان قدر که باید،برایتان واقعی باشد.
این چشم اندازی ست که برای متاورس در نظر گرفته شده است.
دنیایی مجازی که شما وقتی در آن هستید برایتان واقعی ست و قادرید هزاران چیز راحتی بدون هزینه تجربه کنید.
حتی قادر خواهید بود در آن دیدی شفاف تر و بدون مزاحم تر داشته باشید.
عینک های واقعیت مجازی:
عینک های واقعیت مجازی
حتما تا به حال عینک های بزرگ و برجسته ای را که به عنوان واقعیت افزوده یا واقعیت مجازی شناخته می شوند،دیده اید.
امروز شاید این عینک ها به عنوان نمادی برای متاورس شناخته شوند،اما این یک اشتباه است.
این ها فقط نسل ابتدایی متاورس به حساب می آیند.
نمی دانم آیا تا به حال تجربه شان کرده اید یا نه،اما می خواهم از تجربه ی خودم برایتان بگویم.
دفعه ی اول که این عینک ها را تجربه کردم،جالب بود که با چرخاندن سرم،گویی در یک دنیای واقعی بود.
عینک تمام چشم شما را می پوشاند و بدون هیچ گوشه ی تاریکی،انگار 360 درجه ی کامل تصویروجود دارد.
البته که تصویر کارتونی و گرافیکی است و می توان آن را از دنیای واقعی تفکیک کرد،اما نکته ی جالبش جای دیگر است.
خوب به خاطر دارم در اولین تجربه،در فضایی قرار گرفتم که باید در آن دنیای مجازی از ارتفاع یک ساختمان به پایین می پریدم.
شما روی زمین صاف قرار دارید و قبل از اینکه عینک روی چشمانتان باشد کاملا مطمئن هستید که هیچ ارتفاعی در کار نیست.
وقتی عینک را می گذارید،وارد تصویری وسیع می شوید.
صدایی بسیار شفاف در گوش شماست.
شما در لبه ی یک ساختمان 50 طبقه قرار دارید،صدای باد در آن ارتفاع را می شنوید و تصویر گرافیکی و نه آن چنان واقعی شما را احاطه کرده است.
پریدن از آن ارتفاع،با اینکه می دانید هیچ ارتفاعی در کار نیست،آن چنان سخت است که باورش دشوار است.
شما عینک می گذارید؛از پریدن می ترسید؛عینک را برمیدارد و میبیند روی یک زمین صاف و بدون ارتفاع هستند و دوستانتان در کنارتان هستند.
درست است که تصویر غیر واقعی و حتی گرافیکی است،اما به دلیل خطای شناختی مغز ما(چیزی شبیه به خطا دید)ذهن ما آن ها را واقعی می پندارد و عکس العمل های واقعی از خود نشان می دهد!
جالب تر آنکه در هنگام پریدن کاملا تعادلتان را از دست خواهید داد و به گیره های محافظ وصل نباشد،به زمین خواهید خورد!می خواهیم بگویم آن عینک زخمت مجازی،مغز مارا چنان فریب می دهد که جهت جاذبه برای ما تغییر می کند و قادر به حفظ تعادلمان نخواهیم بود!